پروتكل كنترل انتقالات برون مرزي و دفع مواد زايد خطرناك و ديگر ضايعات در دريا
مقدمه:
كشورهاي متعاهد كه عضو كنوانسيون منطقه‌اي كويت براي همكاري در مورد حفاظت از محيط زيست دريايي در برابر آلودگي ـ مصوب 1978 ميلادي(1357 هجري شمسي) ـ مي‌باشند؛
با تصديق به خطري كه انتقالات برون مرزي و دفع مواد زايد خطرناك و ديگر ضايعات متوجه سلامت انسان و محيط زيست منطقه پروتكل مي‌نمايد و‌اينكه انتقالات و دفع مزبور، اثرات زيانبار اين گونه مواد زايد را از منشأ آنها به كشورهاي عبور و كشورهايي كه مواد زايد در آنها دفع يا نگهداري خواهد‌شد، انتقال مي‌دهد؛
با اعتقاد به اينكه كاهش يا كنار گذاشتن توليد مواد زايد خطرناك و ديگر ضايعات، و در صورتي كه اين امر ميسر نباشد، دفع صحيح آنها از نظر زيست‌محيطي در محل توليد يا در نزديكي آن مؤثرترين راه براي كاهش خطراتي است كه به واسطه مواد زايد خطرناك يا ديگر ضايعات از جمله انتقالات‌برون مرزي آنها متوجه سلامت انسان و محيط زيست دريايي مي‌شود؛
با تشخيص كامل اينكه هر كشور متعاهد داراي حق حاكميت براي تحريم ورود يا دفع مواد زايد خطرناك و ديگر ضايعات خارجي در سرزمين خود‌مي‌باشد؛
با تأكيد بر اهميت همكاري و هماهنگي اقدامات منطقه‌اي به منظور نظارت بر انتقالات برون مرزي مواد زايد خطرناك و ديگر ضايعات بين كشورهاي‌متعاهد و محدوديت واردات مواد زايد از كشورهاي غير متعاهد براي دفع؛
با توجه به ماده (11) كنوانسيون بازل در مورد كنترل انتقالات برون مرزي مواد زايد خطرناك و دفع آنها ـ مصوب مارس 1989 ميلادي (اسفند 1367هجري شمسي) ـ و با اعتقاد به روح كنوانسيون يادشده؛
با آگاهي از مفاد كنوانسيون سازمان ملل متحد در خصوص حقوق دريا ـ مصوب 1982 ميلادي (1361 هجري شمسي)، كنوانسيون بين‌المللي‌جلوگيري از آلودگي كشتي‌ها و پروتكل آن (مارپول 73.78) و كنوانسيون بين‌المللي جلوگيري از آلودگي دريا به وسيله تخليه مواد زايد و ديگر ضايعات ـ مصوب 1972 ميلادي (1351 هجري شمسي) و پروتكل آن مصوب 1996 ميلادي (1375 هجري شمسي)؛
همچنين با در نظر گرفتن اقدامات و موافقتنامه‌هاي بين‌المللي مربوط به ويژه اعلاميه ريو در باره محيط زيست و توسعه (1992 ميلادي) (1371 هجري‌شمسي) و دستور كار21؛
با علاقمندي به تحكيم اجراي مواد (4) و (5) و با رعايت ماده (19) كنوانسيون منطقه‌اي كويت؛
به شرح زير توافق نمودند:
