مقدمه:
كشورهاي متعاهد كه عضو كنوانسيون منطقهاي كويت براي همكاري در مورد حفاظت از محيط زيست دريايي در برابر آلودگي ـ مصوب 1978 ميلادي(1357 هجري شمسي) ـ ميباشند؛
با تصديق به خطري كه انتقالات برون مرزي و دفع مواد زايد خطرناك و ديگر ضايعات متوجه سلامت انسان و محيط زيست منطقه پروتكل مينمايد واينكه انتقالات و دفع مزبور، اثرات زيانبار اين گونه مواد زايد را از منشأ آنها به كشورهاي عبور و كشورهايي كه مواد زايد در آنها دفع يا نگهداري خواهدشد، انتقال ميدهد؛
با اعتقاد به اينكه كاهش يا كنار گذاشتن توليد مواد زايد خطرناك و ديگر ضايعات، و در صورتي كه اين امر ميسر نباشد، دفع صحيح آنها از نظر زيستمحيطي در محل توليد يا در نزديكي آن مؤثرترين راه براي كاهش خطراتي است كه به واسطه مواد زايد خطرناك يا ديگر ضايعات از جمله انتقالاتبرون مرزي آنها متوجه سلامت انسان و محيط زيست دريايي ميشود؛
با تشخيص كامل اينكه هر كشور متعاهد داراي حق حاكميت براي تحريم ورود يا دفع مواد زايد خطرناك و ديگر ضايعات خارجي در سرزمين خودميباشد؛
با تأكيد بر اهميت همكاري و هماهنگي اقدامات منطقهاي به منظور نظارت بر انتقالات برون مرزي مواد زايد خطرناك و ديگر ضايعات بين كشورهايمتعاهد و محدوديت واردات مواد زايد از كشورهاي غير متعاهد براي دفع؛
با توجه به ماده (11) كنوانسيون بازل در مورد كنترل انتقالات برون مرزي مواد زايد خطرناك و دفع آنها ـ مصوب مارس 1989 ميلادي (اسفند 1367هجري شمسي) ـ و با اعتقاد به روح كنوانسيون يادشده؛
با آگاهي از مفاد كنوانسيون سازمان ملل متحد در خصوص حقوق دريا ـ مصوب 1982 ميلادي (1361 هجري شمسي)، كنوانسيون بينالملليجلوگيري از آلودگي كشتيها و پروتكل آن (مارپول 73.78) و كنوانسيون بينالمللي جلوگيري از آلودگي دريا به وسيله تخليه مواد زايد و ديگر ضايعات ـ مصوب 1972 ميلادي (1351 هجري شمسي) و پروتكل آن مصوب 1996 ميلادي (1375 هجري شمسي)؛
همچنين با در نظر گرفتن اقدامات و موافقتنامههاي بينالمللي مربوط به ويژه اعلاميه ريو در باره محيط زيست و توسعه (1992 ميلادي) (1371 هجريشمسي) و دستور كار21؛
با علاقمندي به تحكيم اجراي مواد (4) و (5) و با رعايت ماده (19) كنوانسيون منطقهاي كويت؛
به شرح زير توافق نمودند:
ماده 1 ـ حيطه شمول پروتكل
1 ـ اين پروتكل در مورد مواد زايد زير كه مشمول انتقالات برون مرزي از منطقه پروتكل يا به آن يا از طريق آن و همچنين دفع آنها هستند، اعمالخواهد شد؛
الف ـ مواد زيادي كه در هر يك از طبقهبنديهاي ضميمه (1) درج شدهاند مواد زايد خطرناك خواهند بود مگر اينكه اين مواد هيچ يك از ويژگيهايمندرج در ضميمه (3) را دارا نباشند؛ و
ب ـ مواد زايدي كه در هريك از طبقهبنديهاي ضميمه (2) درج شدهاند، ديگر ضايعات خواهند بود.
2 ـ مواد زايدي كه به سبب راديواكتيو بودن مشمول ساير نظامهاي نظارتي بينالمللي هستند، از حيطه شمول اين پروتكل مستثني هستند.
3 ـ مواد زايدي كه از تأسيسات ساحلي ناشي شده و تحت شمول پروتكل راجع به آلودگي دريايي ناشي از اكتشاف و استخراج از فلات قاره ـ مصوب1989 ميلادي (1368 هجري شمسي) ـ قرار دارند، از حيطه شمول اين پروتكل مستثني ميباشند.
4 ـ هيچ يك از مفاد اين پروتكل به گونهاي تفسير نخواهد شد به معناي ممنوعيت يا تنظيم انتقالات برون مرزي و دفع مواد زايد خطرناك و ديگرضايعات از طريق زمين يا هوا (كه به محيط زيست دريايي منطقه پروتكل وارد نميشود) باشد.
ماده 2 ـ تعاريف
از نظر اين پروتكل :
1 ـ «مواد زايد» عبارت از مواد يا اجسامي است كه دفع شدهاند يا قرار است دفع شوند يا براساس مقررات قوانين ملي لازم است دفع گردند.
2 ـ «مديريت» به معناي جمع آوري، حمل و دفع مواد زايد خطرناك يا ديگر ضايعات از جمله مراقبت بعدي از محلهاي دفع ميباشد.
3 ـ «انتقالات برون مرزي» عبارت است از هرگونه انتقال مواد زايد خطرناك يا ديگر ضايعات از منطقهاي كه تحت صلاحيت ملي يك كشور ميباشد يااز طريق منطقهاي كه تحت صلاحيت ملي كشور ديگر است يا از طريق منطقهاي كه تحت صلاحيت ملي هيچ كشوري نميباشد، به شرطي كه حداقلدو كشور در انتقال دخالت داشته باشند.
4 ـ «مديريت صحيح مواد زايد خطرناك يا ديگر ضايعات از نظر زيست محيطي» به معناي انجام تمام اقدامات عملي براي تضمين اين است كه موادزايد خطرناك يا ديگر ضايعات به نحوي مهار شده كه موجب حفظ سلامت انسان و محيط زيست در برابر اثرات زيانآور ناشي از اين گونه ضايعاتخواهد شد.
5 ـ «كشور واردكننده» عبارت است از هر كشوري كه انتقال برون مرزي مواد زايد خطرناك يا ديگر ضايعات به آن طراحي شده يا به منظور دفع در آن يابراي بارگيري قبل از دفع در منطقهاي كه تحت صلاحيت ملي هيچ كشوري نميباشد، درنظر گرفته شده است.
6 ـ «كشور صادركننده» عبارت است از هر كشوري كه از آن انتقال برون مرزي مواد زايد خطرناك يا ديگر ضايعات قرار است انجام شود يا انجام شدهاست.
7 ـ «كشور عبور» عبارت است از هر كشوري بجز كشور صادركننده يا واردكننده كه از طريق آن انتقال مواد زايد خطرناك يا ديگر ضايعات قرار استانجام گردد يا انجام ميشود.
8 ـ «كشورهاي مربوط» عبارتند از كشورهايي كه كشور واردكننده، صادركننده يا عبور باشند اعم از آنكه از كشورهاي متعاهد باشند يا نباشند.
9 ـ «واردكننده» عبارت از هر شخصي است كه تحت صلاحيت كشور واردكننده ميباشد و ترتيب ورود مواد زايد خطرناك يا ديگر ضايعات را ميدهد.
10 ـ «صادركننده» عبارت از هر شخصي است كه تحت صلاحيت كشور صادركننده ميباشد و ترتيب صدور مواد زايد خطرناك يا ديگر ضايعات راميدهد.
11 ـ «توليدكننده» عبارت از هر شخصي است كه فعاليتهاي وي باعث توليد مواد زايد خطرناك يا ديگر ضايعات ميشود يا در صورتي كه شخصمزبور ناشناخته باشد شخصي كه اين ضايعات را تحت تملك و يا كنترل دارد.
12 ـ «دفع كننده» عبارت است از هر شخصي كه مواد زايد خطرناك يا ديگر ضايعات براي وي حمل ميشود و دفع آن ضايعات را انجام ميدهد.
13 ـ «دفع» عبارت است از هرگونه عملياتي كه در ضميمه (4) اين پروتكل مشخص گرديده است.
14 ـ «حمل كننده» عبارت است از هر شخصي كه حمل و نقل مواد زايد خطرناك يا ديگر ضايعات را انجام ميدهد.
15 ـ «شخص» عبارت از هر شخص حقيقي يا حقوقي است.
16 ـ «كشتي» عبارت است از هر نوع شناوري كه در محيط زيست دريايي عمل ميكند و شامل قايقهاي هيدروفويل، هاوركرافتها، زيردرياييها، قايقهايشناور و سكوهاي شناور يا ثابت ميباشد.
17 ـ «منطقه پروتكل» عبارت است از منطقهاي كه در ماده (3) اين پروتكل تعريف شده است.
18 ـ «كشور متعاهد» عبارت است از هر كشوري كه عضو اين پروتكل شده است.
19 ـ «كنوانسيون» عبارت از كنوانسيون منطقهاي كويت براي همكاري در مورد حفاظت از محيط زيست دريايي در برابر آلودگي ـ مصوب 1978ميلادي (1357 هجري شمسي) ـ ميباشد.
20 ـ «شورا» عبارت است از ركن سازمان متشكل از كشورهاي متعاهد كه طبق ماده(16) كنوانسيون تشكيل شده است.
21 ـ «سازمان» عبارت است از سازمان منطقهاي براي حفاظت از محيط زيست دريايي كه طبق ماده (16) كنوانسيون تشكيل شده است.
22 ـ «مرجع صالح» عبارت است از مرجع ملي كه در ماده (1) كنوانسيون تعريف شده است يا مرجع يا مراجعي كه در دولت كشور متعاهد از سويمرجع ملي منصوب شده و مسؤول اجراي تعهدات و وظايفي است كه در اين پروتكل تصريح شده است.
23 ـ «رهنمودهاي فني منطقهاي» عبارت است از رهنمودهايي براي مديريت صحيح مواد زايد خطرناك و ديگر ضايعات از نظر زيست محيطي كه بهموجب بند (پ) ماده (14) اين پروتكل وضع شده است.
24 ـ «تأسيسات دريافت منطقهاي» عبارت از هرگونه تأسيسات بهوجود آمده بر مبناي ابتكار منطقهاي براي دريافت ضايعات و تدارك خدمات برايبيش از يك كشور متعاهد است
25 ـ «حمل و نقل غير قانوني» عبارت از هرگونه انتقال برون مرزي مواد زايد خطرناك يا ديگر ضايعات به گونهاي كه در ماده (10) اين پروتكل مشخصشده است.
ماده 3 ـ منطقه شمول
منطقهاي كه اين پروتكل در مورد آن اعمال ميشود (از اين پس «منطقه پروتكل» ناميده ميشود) عبارت است از منطقه دريايي به گونهاي كه در بند(الف) ماده (2) كنوانسيون تعريف شده به اضافه آبهايي كه در سمت خشكي خطوط مبدايي قرار دارد كه از آن پهناي درياي سرزميني كشورهاي متعاهداندازهگيري ميشود و در مورد بستر رودخانه تا حد آبهاي شيرين و از جمله مناطق جزر و مدي، باتلاقهاي شور، خورها و مصب خورها امتداد مييابد.
ماده 4 ـ تعهدات كلي
1 ـ كشورهاي متعاهد با در نظر گرفتن جنبههاي اجتماعي، فني و اقتصادي از به حداقل رسيدن توليد مواد زايد خطرناك يا ديگر ضايعات اطمينانحاصل خواهند كرد.
2 ـ هر كشور متعاهد كليه اشخاصي را كه تحت صلاحيت ملي آن قرار دارند، از حمل و نقل يا دفع مواد زايد خطرناك يا ديگر ضايعات منع خواهد كردمگر اين قبيل اشخاص مجاز به انجام چنين عملياتي باشند.
3 ـ هر كشور متعاهد اقدامات مقتضي را اتخاذ خواهد نمود تا اطمينان حاصل نمايد كه اشخاصي كه به مديريت مواد زايد خطرناك و ديگر ضايعاتتحت صلاحيت ملي آن اشتغال دارند اقدامات ضروري را براي جلوگيري از ايجاد آلودگي ناشي از مواد زايد خطرناك يا ديگر ضايعاتي كه حاصل چنينمديريتي ميباشد و در صورت ايجاد آلودگي، براي كاهش عواقب آن براي سلامت انسان و محيط زيست اتخاذ ميكنند.
4 ـ هر كشور متعاهد مقرر خواهد نمود كه مواد زايد خطرناك و ديگر ضايعاتي كه قرار است مشمول انتقال برون مرزي قرار گيرد مطابق قواعد واستانداردهاي بينالمللي كه به طور عمومي پذيرفته و به رسميت شناخته شدهاند بستهبندي گردد، برچسب زده شود و حمل گردد.
5 ـ هر كشور متعاهد مقرر خواهد نمود كه انتقال مواد زايد خطرناك و ديگر ضايعات همراه با سند انتقال از جايي كه انتقال برون مرزي آغاز ميگردد تامحل دفع آنها انجام پذيرد.
6 ـ كشورهاي متعاهد از كنترل مؤثر تأسيسات حمل و نقل و دفع مواد زايد خطرناك يا ديگر ضايعات از جمله بازرسي و نظارت مرتب و روزمره براثرات زيست محيطي اين عمليات اطمينان حاصل خواهند نمود.
7 ـ هر كشور متعاهد مقرر خواهد نمود كه مواد زايد خطرناك يا ديگر ضايعاتي كه قرار است صادر شود، در كشور واردكننده يا هر جاي ديگر، به نحوصحيح زيست محيطي كنترل ميشود.
8 ـ كشورهاي متعاهد در نظارت بر اثرات مديريت مواد زايد خطرناك و ديگر ضايعات بر سلامت انسان و محيط زيست همكاري خواهند كرد.
9 ـ كشورهاي متعاهد در توسعه برنامههاي فني و ساير كمكهاي مربوط به مديريت صحيح مواد زايد خطرناك و ديگر ضايعات از نظر زيست محيطيهمكاري خواهند نمود.
10 ـ كشورهاي متعاهد حمل و نقل غيرقانوني مواد زايد خطرناك يا ديگر ضايعات را جرم به شمار خواهند آورد.
11 ـ هر كشور متعاهد به منظور اجراي مفاد اين پروتكل، اقدامات قانوني و اداري مناسب و اقدامات ديگري از جمله اقداماتي براي جلوگيري ومجازات اعمال مغاير با اين پروتكل را اتخاذ خواهد نمود.
12 ـ هر كشور متعاهد مرجع صالح خود را كه مسؤول انجام تعهدات و وظايف مقرر در پروتكل است، تعيين خواهد نمود.
13 ـ كشورهاي متعاهدي كه حق خود را به منظور اعمال ممنوعيت واردات مواد زايد خطرناك يا ديگر ضايعات براي دفع اعمال ميكنند، كشورهايمتعاهد ديگر را به طور مستقيم يا از طريق سازمان به طور كتبي مطلع خواهند نمود. كشورهاي متعاهد از صدور مواد زايد خطرناك و ديگر ضايعات بهكشورهاي متعاهدي كه ورود مواد زايد مزبور را ممنوع كردهاند، جلوگيري خواهند كرد يا مجوز صدور آنها را صادر نخواهند نمود.
14 ـ هيچ يك از مفاد اين پروتكل به هيچ وجه تأثيري بر حق حاكميت كشورهاي متعاهد بر درياي سرزميني آنها كه طبق حقوق بينالملل مشخص شدهاست و حقوق حاكميت و صلاحيتي كه كشورهاي متعاهد در مناطق انحصاري اقتصادي و فلات قاره خود مطابق حقوق بينالملل دارد و اعمال آزاديهاو حقوق دريانوردي توسط كشتيها و هواپيماهاي كليه كشورها به گونهاي كه در حقوق بينالملل پيشبيني شده و در اسناد بينالمللي مربوط انعكاسيافته، نخواهد داشت.
ماده 5 ـ ممنوعيت ورود
1 ـ واردات مواد زايد خطرناك يا ديگر ضايعات از كشورهاي غير متعاهد به داخل منطقه پروتكل يا عبور اين مواد از اين منطقه به منظور دفع نهاييتوسط هر كشور متعاهد ممنوع است.
2 ـ كشورهاي متعاهد ميتوانند مواد زايد خطرناك يا ديگر ضايعات را به منظور احياي منابع، بازيافت مواد، بازسازي، استفاده مجدد مستقيم يااستفادههاي ثانوي از كشورهاي غيرمتعاهد از طريق منطقه پروتكل وارد نمايند مشروط بر اينكه:
الف ـ كشور واردكننده داراي تأسيسات و توانايي فني براي مديريت صحيح مواد زايد خطرناك و ديگر ضايعات از نظر زيست محيطي طبقرهنمودهاي فني منطقهاي باشد و تأسيسات مزبور با مشورت مرجع صالح كشور واردكننده نزد سازمان به ثبت رسيده باشد؛
ب ـ كشور صادر كننده فاقد توانايي فني، تأسيسات لازم يا محلهاي مناسب دفع براي دفع صحيح مواد زايد و خطرناك و ديگر ضايعات از نظر زيستمحيطي باشد؛ و
پ ـ انتقال برون مرزي مواد زايد طبق كليه موافقتنامههاي بينالمللي مربوط و قوانين ملي صورت پذيرد.
ماده 6 ـ ممنوعيت دفع
1 ـ دفع مواد زايد خطرناك در منطقه پروتكل ممنوع است، مگر اينكه دفع اين مواد به منظور عملياتي كه در بخش (ب) ضميمه (4) مشخص شدهاست، صورت بگيرد.
2 ـ در راستاي نظامهاي حقوقي بينالمللي مربوط، كليه كشتيها موظف به فراهم نمودن تأسيسات مناسب دريافت مواد زايد در روي عرشه براي دفعبعدي مواد زايد در تأسيسات دريافت منطقه. ملي ميباشند. به منظور دريافت اين گونه مواد زايد و مواد زايد بنادر، تأسيسات مناسب منطقهاي و يا مليفراهم خواهد گرديد. كشورهاي متعاهد ميتواند براي خدمات ارايه شده در تأسيسات دريافت به خاطر مديريت مواد زايد، با در نظر گرفتن مقررات مليو رهنمودهاي فني منطقهاي هزينههايي را وضع نمايند.
3 ـ دفع ديگر ضايعات مستلزم اخذ مجوز اوليهاي است كه توسط مرجع صالح هر كشور متعاهد طبق رهنمودهاي فني منطقهاي ارايه ميگردد.
ماده 7 ـ صدور مواد زايد خطرناك و ديگر ضايعات به كشورهاي غير متعاهد
صدور مواد زايد خطرناك و ديگر ضايعات به وسيله كشور متعاهد به كشور غير متعاهد امكانپذير است، مشروط بر اينكه :
الف ـ كشور صادركننده از طريق سازمان، ساير كشورهاي مربوط را از قصد خود براي صدور مواد زايد خطرناك يا ديگر ضايعات آگاه سازد؛
ب ـ كشور واردكننده داراي تأسيسات و توانايي فني براي مديريت صحيح مواد زايد خطرناك و ديگر ضايعات از نظر زيست محيطي باشد؛ و
پ ـ انتقال برون مرزي طبق مقررات كنوانسيون بازل در خصوص كنترل انتقالات برون مرزي مواد زايد خطرناك و دفع آنها و ساير موافقتنامههايبينالمللي مربوط و قوانين ملي انجام گردد.
ماده 8 ـ انتقال برون مرزي مواد زايد خطرناك و ديگر ضايعات بين كشورهاي متعاهد
1 ـ به استثناي موادي كه در بند (2) زير پيشبيني گرديده، هيچ كشور متعاهدي مواد زايد خطرناك و ديگر ضايعات را به هيچ كشور متعاهد ديگريصادر نخواهد كرد مگر در موارد زير:
الف ـ رهنمودهاي فني منطقهاي از سوي شورا به تصويب رسيده باشد؛
ب ـ كشور واردكننده داراي تأسيسات و توانايي فني براي مديريت صحيح مواد زايد خطرناك و ديگر ضايعات از نظر زيست محيطي طبق رهنمودهايفني منطقهاي باشد و تأسيسات مزبور با مشورت مرجع صالح كشور واردكننده نزد سازمان به ثبت رسيده باشد؛
پ ـ كشور صادركننده فاقد توانايي فني و تأسيسات لازم يا محلهاي مناسب دفع براي دفع مواد زايد خطرناك و ديگر ضايعات طبق رهنمودهاي فنيمنطقهاي باشد.
2 ـ مواد زايد خطرناك يا ديگر ضايعات ميتواند توسط يك كشور متعاهد به كشور متعاهد ديگر براي عملياتي كه در بخش (ب) ضميمه (4) مشخصگرديده است، صادر گردد.
3 ـ كشور صادركننده به طور مستقيم يا از طريق سازمان هرگونه انتقال برون مرزي پيشنهادي مواد زايد خطرناك و ديگر ضايعات را به طور كتبي بهكشورهاي متعاهد مربوط اطلاع خواهد داد. اين اطلاعيه شامل اعلاميه و اطلاعات مندرج در بخش (الف) ضميمه (5) خواهد بود. تنها ارسال يكاطلاعيه به هر كشور متعاهد مربوط و ارسال رونوشت آن به سازمان كافي خواهد بود.
4 ـ كشور واردكننده پاسخ خود را مبني بر قبول انتقال مواد با يا بدون شرايط، عدم صدور مجوز براي انتقال يا درخواست اطلاعات بيشتر به طور كتبيبه اطلاع دهنده ارايه خواهد داد. رونوشت پاسخ نهايي كشور واردكننده به مراجع صالح كشورهاي مربوط و سازمان ارسال خواهد شد.
5 ـ هر كشور عبور كه كشور متعاهد نيز ميباشد، وصول اطلاعيه را بلادرنگ به اطلاع دهنده اعلام خواهد كرد. پس از آن كشور عبور ميتواند ظرفسي روز پاسخ خود را مبني بر قبول انتقال با يا بدون شرايط، عدم صدور مجوز براي انتقال يا درخواست اطلاعات بيشتر به طور كتبي به اطلاع دهندهارايه دهد. كشور صادركننده تا زماني كه رضايت كتبي كشور عبور را دريافت نداشته است شروع انتقال برون مرزي را اجازه نخواهد داد. به هر حالچنانچه در هر زماني كشور متعاهد تصميم بگيرد كه در مورد انتقال برون مرزي مواد زايد خطرناك يا ديگر ضايعات به طور كلي يا تحت شرايط ويژهتقاضاي رضايت كتبي قبلي ننمايد يا شرايط خود را در اين خصوص اصلاح نمايد، ساير كشورهاي متعاهد را بلادرنگ از تصميم خود آگاه خواهدساخت. در مورد اخير چنانچه كشور صادركننده ظرف مدت سي روز از تاريخ دريافت اطلاعيه از سوي كشور عبور، پاسخي دريافت ندارد، كشورصادركننده ميتواند اجازه صدور را از طريق كشور عبور بدهد.
6 ـ نسخهاي از اسناد انتقال مندرج در بخش (ب) ضميمه (5) به همراه اطلاعيه به سازمان ارسال خواهد شد.
7 ـ هرگونه انتقال برون مرزي مواد زايد خطرناك و يا ديگر ضايعات تحت پوشش بيمه، وجهالضمان يا ضمانتنامههاي ديگري كه ممكن است بهوسيله كشور وارد كننده يا كشور عبور مقرر شده باشد، قرار خواهد گرفت.
8 ـ كشورهاي متعاهد به منظور نيل به اهداف اين ماده يا يكديگر همكاري خواهند كرد و در ارتقاي مديريت صحيح مواد زايد و ديگر ضايعات از نظرزيست محيطي طبق رهنمودهاي فني منطقهاي تلاش خواهند كرد.
ماده 9 ـ استفاده طرف ثالث از تأسيسات بندري
چنانچه تأسيسات بندري در داخل منطقه پروتكل براي صدور مواد زايد خطرناك يا ديگر ضايعات استفاده شود، هر كشور متعاهدي كه داراي صلاحيتملي بر اين تأسيسات باشد و آگاهانه استفاده از چنين تأسيساتي را مجاز يا ممنوع كرده باشد، از نظر اين پروتكل به عنوان كشور صادركننده تلقي خواهدشد.
ماده 10 ـ حمل و نقل غيرقانوني
1 ـ از نظر اين پروتكل، هرگونه انتقال برون مرزي مواد زايد خطرناك و ديگر ضايعات كه مغاير با اين پروتكل و مقررات كلي حقوق بينالملل باشد، بهعنوان حمل و نقل غير قانوني تلقي خواهد شد.
2 ـ در موردي كه انتقال برون مرزي مواد زايد خطرناك يا ديگر ضايعات در نتيجه نحوه عمل صادر كننده يا توليد كننده، به عنوان حمل و نقل غيرقانوني تلقي گردد، كشور صادركننده اطمينان حاصل خواهد نمود كه ظرف مدت سي روز از تاريخي كه كشور صادركننده در مورد حمل و نقل غيرقانونيمطلع شده يا ظرف هر مدتي كه كشورهاي مربوط ممكن است پذيرفته باشند، مواد زايد مورد نظر:
الف ـ توسط صادركننده يا توليدكننده يا در صورت لزوم به وسيله خود آن كشور به كشور صادركننده بازگردانده ميشود، يا، اگر اين كار عملي نباشد؛
ب ـ طبق مفاد اين پروتكل به گونه ديگري دفع ميگردد.
بدين منظور كشورهاي مربوط با بازگرداندن اين قبيل مواد زايد به كشور صادركننده مخالفت نكرده و يا مانع آن نخواهند شد يا از آن جلوگيري نخواهندكرد.
3 ـ در مواردي كه انتقال برون مرزي مواد زايد خطرناك يا ديگر ضايعات در نتيجه عمل واردكننده يا دفع كننده به عنوان حمل و نقل غيرقانوني تلقيگردد، كشور واردكننده اطمينان حاصل خواهد نمود كه مواد زايد مورد نظر توسط وارد كننده يا دفع كننده يا در صورت لزوم توسط خود آن كشور طيمدت سي روز از تاريخي كه كشور وارد كننده متوجه حمل و نقل غيرقانوني شده است يا ظرف هر مدت ديگري كه كشورهاي مربوط ممكن استپذيرفته باشند، به گونه صحيح از نظر زيست محيطي دفع گرديده است.
بدين منظور كشورهاي مربوط در صورت لزوم در دفع مواد زايد به گونه صحيح از نظر زيست محيطي با يكديگر همكاري خواهند كرد.
4 ـ در مواردي كه مسؤوليت حمل و نقل غيرقانوني را نتوان به صادركننده يا توليدكننده يا وارد كننده يا دفع كننده نسبت داد، كشورهاي مربوط از طريقهمكاري اطمينان حاصل خواهند كرد كه مواد زايد مورد نظر در اسرع وقت به گونه صحيحي از نظر زيست محيطي در كشور صادركننده يا در كشور واردكننده يا هر جاي ديگري كه مقتضي شناخته شود، دفع گرديده است.
5 ـ هر كشور متعاهدي قانون ملي.داخلي مناسبي را براي جلوگيري از حمل و نقل غيرقانوني و مجازات آن وضع خواهد نمود. كشورهاي متعاهد بهمنظور نيل به اهداف اين ماده با يكديگر همكاري خواهند نمود.
ماده 11 ـ وظيفه در قبال ورود مجدد
هرگاه انتقال برون مرزي مواد زايد خطرناك يا ديگر ضايعاتي كه مورد قبول كشورهاي مربوط ميباشد، با رعايت مفاد اين پروتكل نتواند مطابق با شرايطقرارداد به اتمام رسد، چنانچه ظرف مدت سي روز از تاريخي كه كشور واردكننده مراتب را به اطلاع كشور صادركننده و سازمان رسانده، نتوان ترتيباتديگري براي دفع آنها به گونه صحيح از نظر زيست محيطي ايجاد كرد، كشور صادركننده اطمينان حاصل خواهد نمود كه مواد زايد مورد نظر به وسيلهصادركننده به كشور صادركننده بازگردانده ميشود. بدين منظور كشور صادركننده و كشور عبور مانع برگشت اين قبيل مواد زايد به كشور صادركنندهنخواهد شد.
ماده 12 ـ اتخاذ ساير محدوديتها
به منظور حفاظت بهتر از سلامت انسان و محيط زيست، هيچ يك از مفاد اين پروتكل، هر كشور متعاهد را از وضع شرايط ديگري كه در راستاي مفاداين پروتكل بوده و طبق كنوانسيون بازل در خصوص كنترل انتقالات برون مرزي مواد زايد خطرناك و دفع آنها و قواعد حقوق بينالملل ميباشند، منعنخواهد كرد.
ماده 13 ـ ترتيبات سازماني
سازمان علاوه بر موارد ديگر، موارد زير را انجام خواهد داد:
1 ـ برقراري تماس با مراجع صالح در كشورهاي متعاهد در مورد اجراي اين پروتكل؛
2 ـ تدارك آموزش متخصصان ملي به ويژه براي نظارت و اجراي مفاد اين پروتكل؛
3 ـ ترتيب تدارك كمك و راهنمايي حقوقي و فني به كشورهاي متعاهد براي اجراي مؤثر اين پروتكل در صورت درخواست؛
4 ـ ارتقاي شبكه و تواناييهاي منطقهاي به منظور تبادل دادهها و اطلاعات مرتبط با اين پروتكل؛
5 ـ نگهداري دفتر ثبت ويژه تأسيسات دفع در كشورهاي متعاهدي كه داراي توانايي فني كافي براي مديريت صحيح مواد زايد خطرناك و ديگرضايعات از نظر زيست محيطي بهگونهاي هستند كه در رهنمودهاي فني منطقهاي مقرر شده، با مشورت مراجع صالح؛
6 ـ برقراري نظام نظارتي واحد براي انتقال برون مرزي مواد زايد خطرناك و ديگر ضايعات در منطقه پروتكل؛
7 ـ تسهيل ايجاد تأسيسات دريافت منطقهاي با همكاري نزديك كشورهاي متعاهد و سازمانهاي منطقهاي . بينالمللي مربوط؛
8 ـ تهيه گزارشهايي بر مبناي اطلاعات دريافتي از كشورهاي متعاهد در مورد اجراي اين پروتكل و ارايه آنها به شورا؛
9 ـ ايجاد و برقراري ارتباط با سازمانهاي بينالمللي و منطقهاي مربوط و سازمانهاي خصوصي مربوط در خارج از كشورهاي متعاهد، از جملهتوليدكنندگان و حملكنندگان مواد زايد خطرناك و ديگر ضايعات؛
10 ـ ايجاد و برقراري ارتباط با دبيرخانه كنوانسيون بازل در خصوص كنترل انتقالات برونمرزي مواد زايد خطرناك و دفع آنها؛ و
11 ـ انجام وظايف ديگري كه ممكن است براي اجراي اين پروتكل به وسيله شورا به آن محول شود.
ماده 14 ـ وظايف شورا
شورا وظايف زير را انجام خواهد داد:
الف ـ بازنگري اجراي پروتكل و بررسي كارايي اقدامات اتخاذ شده و نياز به اتخاذ اقدامات ديگري از جمله الحاق ضمايم؛
ب ـ تصويب، بازنگري و اصلاح هر ضميمه اين پروتكل در صورت لزوم؛
پ ـ تصويب، تجديدنظر و اصلاح رهنمودهاي فني منطقهاي؛ و
ت ـ انجام ساير وظايفي كه براي اجراي اين پروتكل ممكن است مقتضي باشند.
ماده 15 ـ مقررات كلي
1 ـ مفاد كنوانسيون مربوط به هر پروتكلي در مورد اين پروتكل اعمال خواهد شد.
2 ـ روش انجام اصلاحات پروتكلها و ضمايم آنها كه طبق مواد (20) و (21) كنوانسيون اتخاذ گرديده است، در مورد اين پروتكل اعمال خواهد شد.
3 ـ آيين كار و مقررات مالي كه به موجب ماده (22) كنوانسيون اتخاذ گرديده است، و اصلاحات آنها در مورد اين پروتكل اعمال خواهد شد.
4 ـ ضمايم، بخش لاينفك اين پروتكل را تشكيل ميدهند، مگر اينكه در آنها به طور صريح به گونه ديگري قيد شده باشد.
ماده 16 ـ مقررات نهايي
1 ـ اين پروتكل در تهران، جمهوري اسلامي ايران، از تاريخ 17 مارس تا 14 ژوئن 1998 ميلادي برابر با 18 ذيقعده 1418 تا 19 صفر 1419 هجريقمري (26 اسفند 1376 تا 25 خرداد 1377 هجري شمسي) براي امضاي هر كشور عضو كنوانسيون مفتوح خواهد بود.
2 ـ اين پروتكل منوط به تنفيذ، پذيرش، تصويب يا الحاق كشورهاي عضو كنوانسيون خواهد بود. اسناد تنفيذ، پذيرش، تصويب يا الحاق نزد دولتكويت سپرده خواهد شد و دولت كويت وظايف امين اسناد را طبق ماده (30) كنوانسيون عهدهدار خواهد بود.
3 ـ اين پروتكل در نودمين روز پس از تاريخ سپردن حداقل پنج سند تنفيذ، پذيرش يا تصويب پروتكل يا الحاق به آن از سوي كشورهاي موضوع بند(1) اين ماده لازمالاجرا خواهد گرديد.
4 ـ اين پروتكل پس از تاريخ سپردن پنج سند تنفيذ پذيرش يا تصويب يا الحاق به اين پروتكل، در مورد هر كشور موضوع بند (1) اين ماده، در نودمينروز پس از تاريخ سپردن سند تنفيذ، پذيرش، تصويب يا الحاق توسط آن كشور لازمالاجرا خواهد شد.
در تأييد مراتب فوق، امضاكنندگان تامالاختيار امضاكننده زير كه از سوي دولتهاي متبوع خود به طور مقتضي مجاز ميباشند اين پروتكل را امضانمودهاند.
اين پروتكل در تهران در تاريخ هفدهم مارس يكهزار و نهصد و نود و هشت ميلادي برابر با هجدهم ذيقعده يكهزار و چهارصد و هجده قمري (26اسفند 1376 هجري شمسي) به سه زبان عربي، انگليسي و فارسي كه هر سه متن از اعتبار يكساني برخوردارند، تنظيم گرديده است.
ضميمه 1 - طبقهبندي مواد زايدي كه بايد كنترل شوند
دستههاي مواد زايد
1Y ـ مواد زايد بيمارستاني ناشي از مراقبتهاي پزشكي در بيمارستانها، مراكز پزشكي و درمانگاهها
2Y ـ مواد زايد ناشي از تهيه و توليد فرآوردههاي دارويي
3Y ـ فراوردههاي دارويي، مواد مخدر و داروهاي زايد
4Y ـ مواد زايد ناشي از توليد، تركيب و استفاده از سموم و داروهاي گياهي
5Y ـ مواد زايد ناشي از توليد، تركيب و استفاده از نگهدارندههاي شيميايي چوب
6Y ـ مواد زايد ناشي از توليد، تركيب و استفاده از حلالهاي آلي
7Y ـ مواد زايد ناشي از به عمل آوري حرارتي و گرمكاري مواد حاوي تركيبات سيانيد
8Y ـ روغنهاي معدني زايدي كه براي موارد استفاده اصلي خود مناسب نيستند
9Y ـ مواد زايد روغني در آب، مخلوط آب و هيدروكربنها و امولوسيونها
10Y ـ مواد زايد و اشياي حاوي يا آلوده به تركيبات بيفنيلهاي پليكلرينه (PCBs)، و يا ترفنيلهاي پلي كلرينه (PCTs) و يا بيفنيلهايپليبرومينه (PBBs)
11Y ـ مواد زايد قيري حاصل از پالايش، تقطير و به عمل آوري حرارتي
12Y ـ مواد زايد ناشي از توليد، تركيب و استفاده از جوهرها، رنگها، رنگدانهها، لاكها و جلادهندهها
13Y ـ مواد زايد ناشي از توليد، تركيب و استفاده از رزينها، لاستيكها، نرمكنندهها و چسبها
14Y ـ مواد زايد شيميايي حاصل از تحقيقات و توسعه يا فعاليتهاي آموزشي كه ناشناخته و يا جديد هستند و اثرات آنها بر روي انسان و يا محيطزيست شناخته نشده است.
15Y ـ مواد زايد ناشي از مواد قابل انفجار كه مشمول قوانين ديگر نميشوند
16Y ـ مواد زايد ناشي از توليد، تركيب و استفاده از مواد شيميايي عكاسي و مواد عكسبرداري
17Y ـ مواد زايد ناشي از به عملآوري سطحي فلزات و پلاستيكها
18Y ـ پسماندههاي ناشي از عمليات دفع مواد زايد صنعتي
مواد زايدي كه به عنوان ماده اصلي حاوي مواد زير است
19Y ـ كربونيلهاي فلزي
20Y ـ بريليم و تركيبات آن
21Y ـ تركيبات كروم شش ظرفيتي
22Y ـ تركيبات مس
23Y ـ تركيبات روي
24Y ـ آرسنيك و تركيبات آن
25Y ـ سلنيم و تركيبات آن
26Y ـ كادميوم و تركيبات آن
27Y ـ آنتيموان و تركيبات آن
28Y ـ تلور و تركيبات آن
29Y ـ جيوه و تركيبات آن
30Y ـ تاليم و تركيبات آن
31Y ـ سرب و تركيبات آن
32Y ـ تركيبات معدني فلوئور به استثناي فلوريد كلسيم
33Y ـ تركيبات معدني سيانيد
34Y ـ محلولهاي اسيدي يا اسيدهاي جامد
35Y ـ محلولهاي بازي يا بازهاي جامد
36Y ـ پنبه نسوز (غبار و فيبر)
37Y ـ تركيبات آلي فسفر
38Y ـ تركيبات آلي سيانيد
39Y ـ فنلها، تركيبات فنلها از جمله كلروفنلها
40Y ـ اترها
41Y ـ حلالهاي آلي هالوژنه
42Y ـ حلالهاي آلي به استثناي حلالهاي هالوژنه
43Y ـ هر عضوي از ديبنزو فورانهاي پلي كلرينه
44Y ـ هر عضوي از دي بنزو ـ پي ـ دي اكسيلهاي پلي كلرينه
45Y ـ تركيبات آلي هالوژنه غير از مواد موضوع اين ضميمه (مثل 39Y، 41 Y، 42Y، 43Y، 44Y)
46Y ـ تركيبات آلي قلع (TBT)
ضميمه 2 - طبقهبندي مواد زايدي كه مستلزم توجه خاص ميباشند
47Y ـ مواد زايد جمع آوري شده از لوازم و اثاثيه خانگي
48Y ـ پسماندههاي ناشي از سوزاندن مواد زايد خانگي
49Y ـ مواد زايد ناشي از حفاري، تغيير محل سكونت، فعاليتهاي كشاورزي و عمليات صنعتي كه در ضميمه (1) و يا (3) مشخص نشدهاند.
ضميمه 3 - فهرست مشخصات مواد خطرناك
طبقهبندي سازمان ملل متحد |
كد |
مشخصات |
1 |
1H |
قابل انفجار
ماده يا ماده زايد قابل انفجار،ماده يا ماده زايد جامد يا مايعي (يا مخلوطي از ماده و ماده زايد) است كه بهخودي خود مستعد توليدگاز در واكنش شيميايي درچنان دما و فشار و سرعتي است كه باعث صدمه به محيط اطراف ميشود. |
3 |
3H |
مايعات قابل اشتعال
واژه «قابل اشتعال» داراي همان معني «آتشزا» است. مايعات قابل اشتعال، مايعات يا مخلوطياز مايعات يا مايعات حاوي جامدات در محلول يا سوسپانسيون ميباشند كه توليد بخار قابل اشتعالي دردماي كمتر از ْ60.5 درجه سانتيگراد، براي آزمايشهاي در محيط بسته، يا كمتر از ْ65.6 درجه سانتيگراد، برايآزمايشهاي در محيط باز، ميكنند (مثل رنگها، جلادهندهها، الكلها و غيره، اما شامل مواد يا موادزايدي نميشود كه برمبناي ويژگيهاي خطرناك بودنشان بهگونه ديگري طبقهبندي ميشوند)، (از آنجايي كهنتايج آزمايشهاي در محيطهاي باز و بسته به طور دقيق قابل مقايسه نيستند و حتي نتايج انفرادي آزمايشي واحد هماغلب متفاوت ميباشد، مقررات متفاوتي با اعداد ذكر شده فوق، براي نشان دادن تفاوتهاي مزبور، درچارچوب اين تعريف ميگنجد.
|
4.1 |
4.1H |
جامدات قابل اشتعال
جامدات يا مواد زايد جامد، غير از آنهايي كه به عنوان مواد قابل انفجار طبقهبندي ميشوند و تحت شرايطي كه هنگام جابجايي با آن مواجه ميشوند به راحتي قابل احتراقند يا ممكن است در اثر اصطكاك باعثايجاد آتشسوزي شوند يا به ايجاد آن كمك كنند. |
4.2 |
4.2H |
مواد يا مواد زايدي كه خود به خود قابل احتراقند
مواد يا مواد زايدي كه خود به خود تحت شرايط طبيعي كه در جابجايي با آن مواجه ميگردند گرم ميشوند، يا در مجاورت با هوا گرم شده و سپس آتش ميگيرند. |
4.3 |
4.3H |
مواد يا مواد زايدي كه دراثر تماس با آب گازهاي قابل اشتعال متصاعد ميكنند
مواد يا مواد زايدي كه در اثر فعل و انفعال با آب، خود به خود مشتعل ميشوند يا مقادير خطرناكي گازهايقابل اشتعال متصاعد ميكنند. |
5.1 |
5.1H |
اكسيد كنندهها
مواد يا مواد زايدي كه اگرچه الزاماً خودشان قابل احتراق نيستند، ممكن است به طور كلي با آزاد كردناكسيژن باعث احتراق ساير مواد بشوند يا به احتراق آنها كمك كنند. |
5.2 |
5.2H |
پراكسيدهاي آلي
مواد يا مواد زايد آلي كه داراي ساختمان -O-O دو ظرفيتي ميباشند. اين مواد از نظر حرارتي ناپايدارند وممكن است تحت واكنشهاي گرمازا به طور سريع و خود به خود تجزيه شوند.
|
6.1 |
6.1H |
مواد سمي (حاد)
مواد يا مواد زايدي كه در اثر بلعيدن يا تنفس يا تماس با پوست بدن باعث مرگ، زخمهاي وخيم يا آسيبجسماني ميشوند. |
6.2 |
6.2H |
مواد عفونتزا
مواد يا مواد زايدي كه حاوي ميكرو ارگانيسمهاي زنده يا سموم آنها هستند و به عنوان عامل بيماريزا درحيوانات يا انسانها شناخته شده يا بيماريزا بودن آنها مورد تريد است. |
8 |
8H |
خورندهها
مواد يا مواد زايدي كه از طريق واكنش شيميايي در صورت تماس با بافت زنده باعث بروز صدمات جديميشوند يا در صورت نشت از لحاظ مادي باعث ايجاد صدمه يا حتي تخريب ساير مواد يا وسايل حمل و نقلميشوند و ممكن است خطرات ديگري نيز به بار آورند. |
9 |
10H |
آزادسازي گازهاي سمي در اثر تماس با هوا يا آب
مواد يا مواد زايدي كه در اثر فعل و انفعال با آب يا هوا، مقادير خطرناكي گازهاي سمي متصاعد ميكنند. |
9 |
11H |
مواد سمي (تأخيري يا مزمن)
مواد يا مواد زايدي كه در صورت تنفس يا بلعيدن يا جذب پوستي ممكن است اثرات تأخيري يا مزمن ازجمله سرطانزايي داشته باشند. |
9 |
12H |
سموم محيطي
مواد يا مواد زايدي كه در صورت انتشار اثرات زيانبار فوري يا تأخيري بر محيط زيست از طريق تجمعزيستي و يا اثرات سمي بر روي سيستمهاي زنده داشته يا ممكن است داشته باشند.
|
9 |
13H |
موادي كه به هر طريق بعد از دفع مواد ديگر، داراي هر يك از خصوصيات فهرست شده فوق باشند (مانندشيرابه زباله) |
آزمايشات
خطرات بالقوه انواع خاصي از مواد زايد هنوز به طور كامل ثبت نشده است و آزمايشاتي براي تعيين كمي اين خطرات وجود ندارد. تحقيقاتبيشتري براي بهبود روشهايي به منظور شناختن خطرات بالقوه اين مواد زايد براي انسان و يا محيط زيست لازم است. آزمايشهاي استاندارد در رابطه بااجسام و مواد خالص طرح ريزي شده است. بسياري از كشورها آزمايشهاي ملي را توسعه دادهاند كه ميتواند در مورد مواد مندرج در ضميمه (1) بهكار رود تا وجود هر گونه مشخصات فهرست شده در اين ضميمه را نشان دهد.ضميمه 4 - عمليات دفع
الف - عملياتي كه امكان ترميم منابع، بازيافت، احيا، استفاده مجدد مستقيم
يا ساير موارد استفاده را ميسر نميكند
بخش (الف) شامل تمام عمليات دفعي است كه در عمل اتفاق ميافتد.
1D - دفع در داخل يا روي زمين (به طور مثال دفن در زمين و غيره).
2D - به عمل آوري در زمين (به طور مثال تجزيه بيولوژيكي مواد دفعي مايع يا لجني در خاك و غيره).
3D - تزريق عميق (به طور مثال تزريق مواد قابل تلمبهزني در داخل چاهها، گنبدهاي نمكي كه به صورت طبيعي در مخازن يافت ميشوند و غيره).
4D - نگهداري روي سطح زمين (به طور مثال قرار دادن مايع يا سيالات دور ريختني در داخل حفرههاي بزرگ ، بركهها يا كولابها و غيره).
5D - محلهاي مخصوص طراحي شده براي دفن در زمين (به طور مثال قرار دادن در داخل اتاقكهاي خطي كه از همديگر و محيط اطرافشان جداميباشند و غيره).
6D - آزادسازي در داخل يك پيكره آبي به غير از درياها . اقيانوسها.
7D - آزادسازي در داخل درياها . اقيانوسها از جمله جا دادن در كف دريا.
8D - به عمل آوري زيستي كه در جاي ديگري در اين ضميمه مشخص نشده است و منجر به تركيبات يا مخلوط نهايي ميشود كه به وسيله هريك ازعمليات مندرج در بخش (الف) دفع ميشود.
9D - به عملآوري فيزيكي شيميايي كه در جاي ديگري از اين ضميمه مشخص نشده است و منجر به تركيبات يا مخلوط نهايي ميشود كه به وسيلههريك از عمليات مندرج در بخش (الف) دفع ميشود. (به طور مثال تبخير، خشك نمودن، تكليس «تبديل به آهك نمودن» خنثي نمودن، رسوب دادنو غيره).
10D - سوزاندن بر روي زمين.
11D - سوزاندن در دريا.
12D - انبار نمودن دايمي (به طور مثال قرار دادن ظروف در معادن و غيره).
13D - مخلوط كردن يا بهم زدن قبل از انجام هرگونه عمليات مندرج در بخش (الف).
14D - بسته بندي مجدد قبل از انجام هرگونه عمليات مندرج در بخش (الف).
15D - انبار نمودن در ارتباط با هرگونه عمليات مندرج در بخش (الف).
ب - عملياتي كه ممكن است به ترميم منابع، بازيافت، احيا، استفاده مجدد
مستقيم يا ساير موارد استفاده منجر شود
بخش (ب) شامل تمام عمليات مربوط به موادي است كه از نظر قانوني مواد زايد خطرناك تعريف يا تلقي ميشود و در غير اين صورت منجر بهعمليات مندرج در بخش (الف) ميگردد.
1R - استفاده به عنوان سوخت (به جز در موارد سوزاندن مستقيم) يا به عنوان روشهاي ديگر توليد انرژي.
2R - بازيافت . احياي حلالها.
3R - بازيافت . احياي مواد آلي كه به عنوان حلال از آنها استفاده نميشود.
4R - بازيافت . احياي فلزات و تركيبات فلزي.
5R - بازيافت . احياي مواد معدني ديگر.
6R - احياي اسيدها يا بازها.
7R - بازيافت تركيباتي كه براي كاهش آلودگي از آنها استفاده ميشود.
8R - بازيافت تركيبات از كاتاليزورها.
9R - تصفيه مجدد روغنهاي مستعمل يا ساير موارد استفاده مجدد از روغنهايي كه قبلاً استفاده شدهاند.
10R - اصلاح خاك به نحوي كه براي مقاصد كشاورزي يا اصلاح اكولوژيكي خاك مفيد واقع گردد.
11R - استفاده از مواد باقيمانده حاصل از هريك از عمليات 1R تا 10R
12R - مبادله مواد زايد به منظور بهرهبرداري در هريك از عمليات 1R تا 11R
13R - جمع آوري مواد به منظور بهرهبرداري در هر يك از عمليات بخش (ب).
ضميمه 5 (الف) - اطلاعاتي كه بايد در اطلاعيه ارايه شود
1 - دلايل صدور مواد زايد.
2 - صادركننده مواد زايد.
3 - توليدكنندههاي مواد زايد و محل توليد آن. (1)
4 - دفع كننده مواد زايد و محل واقعي دفع . (1)
5 - حمل كننده(هاي) مورد نظر مواد زايد يا نمايندگان آنها، (اگر مشخص شدهاند). (1)
6 - كشور صادركننده مواد زايد.
مرجع صالح (2)
7 - كشورهاي عبور مورد نظر.
مرجع صالح (2)
8 - كشور واردكننده مواد زايد.
مرجع صالح (2)
9 - اطلاعيه واحد يا كلي.
10 - تاريخهاي مورد نظر حمل و مدت زماني كه قرار است طي آن مواد زايد صادر شوند و خط سير پيشنهادي (شامل محل ورود و خروج). (3)
11 - وسايل حمل و نقل پيشبيني شده (جاده، راهآهن، دريا، هوا و آبهاي داخلي).
12 - اطلاعات مربوط به بيمه . (4)
13 - عنوان و مشخصات فيزيكي مواد زايد از جمله شماره (Y) و شماره سازمان ملل متحد و تركيبات آن (5) و اطلاعات لازم در باره هر نوع اقداماتضروري براي حمل و نقل از جمله اقدامات اضطراري در صورت بروز حوادث.
14 - نوع بستهبندي پيشبيني شده (به طور مثال در بشكه، در تانكر).
15 - مقدار تخميني وزن . حجم. (6)
16 - فرايندي كه به وسيله آن مواد زايد توليد شده است. (7)
17 - در مورد مواد زايد مندرج در ضميمه (1)، طبقهبنديهايي بر مبناي ضميمه(3) مشخصات خطرناك شماره (H) و طبقهبندي سازمان ملل متحد.
18 - روش دفع طبق ضميمه (4).
19 - اعلاميه توليدكننده و صادركننده مبني بر صحت اطلاعات.
20 - اطلاعات ارايه شده (از جمله توضيحات فني كارخانه) به صادركننده يا توليدكننده از سوي دفع كننده مواد زايد كه براساس آن وي (دفع كننده)چنين ارزيابي مينمايد كه هيچ دليلي براي اعتقاد به اينكه مواد زايد براساس قوانين و مقررات كشور واردكننده از نظر زيست محيطي به طور صحيحاداره نميشوند، وجود ندارد.
21 - اطلاعات مربوط به قرارداد بين صادركننده و دفع كننده.
ضميمه 5 (ب) - اطلاعاتي كه بايد در سند انتقال درج شود
1 - صادر كننده مواد زايد.(1)
2 - توليدكننده(هاي) مواد زايد و محل توليد.(1)
3 - دفع كننده مواد زايد و محل واقعي دفع.(1)
4 - حمل كننده(هاي) مواد زايد يا نماينده(هاي) وي.(1)
5 - موضوع اطلاعيه واحد يا كلي.
6 - تاريخ شروع نقل و انتقال برون مرزي و تاريخ(هاي) و امضاي رسيد توسط شخصي كه مسؤوليت مواد زايد را بر عهده دارد.
7 - وسيله حمل و نقل (جاده، راهآهن، آبراههاي داخلي، دريا و هوا) از جمله كشورهاي صادركننده، عبور و واردكننده، همچنين نقطه ورود و خروج درصورتي كه اين نقاط مشخص شده باشند.
8 - مشخصات عمومي مواد زايد (وضعيت فيزيكي، طبقهبندي و نام صحيح حمل و نقلي سازمان ملل متحد، شماره سازمان ملل متحد، شماره (Y) وشماره (H) در صورت امكان).
9 - اطلاعاتي در مورد شرايط ويژه در موقع حمل و نقل از جمله پيشبينيهاي اضطراري در مواقع حوادث، ورقه دادههاي ايمني مواد (MSD) نيزبايد براي كليه مواد زايد تهيه گردد.
10 - نوع و تعداد بستهبنديها.
11 - مقدار وزن . حجم.
12 - اعلاميه توليدكننده يا صادركننده مبني بر صحت اطلاعات.
13 - اعلاميه توليدكننده يا صادركننده مبني بر عدم اعتراض مراجع صالح كليه كشورهاي مربوط.
14 - تأييد دفع كننده در مورد وصول مواد به تأسيسات دفع تعيين شده و مشخص نمودن روش دفع و تاريخ تقريبي دفع