مصوبه
شماره 8888-11111
مورخ 1343/7/21
ماده 39 ـ
1ـ اشخاصي كه در استفاده از مصونيتها و مزايا ذيحق مي‌باشند به مجرد ورود به قلمرو كشور پذيرنده براي تصدي مأموريت خود از‌اين مصونيتها و مزايا بهره‌مند مي‌شوند و اگر قبلاً در قلمرو آن كشور باشند استفاده از اين مزايا و مصونيتها از تاريخي است كه انتصاب آنها به وزارت امور خارجه يا هر وزارتخانه ديگر كشور پذيرنده كه مقرر است اعلام گردد.
2 ـ وقتي كه مأموريت شخص بهره‌مند از مزايا و مصونيتها خاتمه يابد اين مزايا و مصونيتها معمولاً در موقع ترك خاك كشور پذيرنده يا در انقضاي‌موعد مناسبي كه براي انجام اين منظور به وي اعطا مي‌شود قطع مي‌گردد. ليكن اين مزايا و مصونيتها حتي در صورت وجود اختلاف مسلحانه تا اين‌مواعد ادامه خواهد داشت.
معهذا مصونيت نسبت به اعمالي كه شخص بهره‌مند در اجراي وظايف خود به سمت عضو مأموريت انجام داده باقي است.
3 ـ در صورت فوت يكي از اعضاء مأموريت اعضاء خانواده او از مزايا و مصونيتها تا انقضاي مهلت مناسبي كه براي ترك كشور پذيرنده به‌آنها اعطا‌مي‌گردد كما في‌السابق بهره‌مند خواهند بود
4 ـ در صورت فوت يك عضو مأموريت كه تبعه كشور پذيرنده يا مقيم دائم در آن كشور نمي‌باشد و يا در صورت فوت يكي از بستگان او كه اهل خانه او هستند كشور پذيرنده خروج اموال منقول متوفي را اجازه مي‌دهد به‌استثناي اموالي كه در كشور پذيرنده تحصيل شده و در موقع فوت ممنوع‌الصدور باشد. از اموال منقول كه وجود آن در كشور پذيرنده صرفاً به‌سبب حضور متوفي در آنجا به سمت عضو مأموريت يا يكي از بستگان عضو مأموريت‌بوده ماليات بر ارث اخذ نمي‌گردد.
