ماده 41 ـ

عتيقاتي كه تجارت آن مجاز است به قرار ذيل مي‌باشد:
1ـ مصالحي كه به آثار غيرمنقول ملي تعلق دارد يا سابقاً به آنها تعلق داشته به شرط آن كه تجارت از طرف وزير معارف اجازه داده شده باشد.
2ـ عتيقاتي كه در موقع تصويب قانون حفظ آثار عتيقه به طرق مجاز به دست آمده و در معرض خريد و فروش مي‌باشد.
3ـ عتيقاتي كه برحسب اتفاق يافت شده و بر طبق مقررات ماده 10 قانون و ماده 17 اين نظامنامه تعلق به يابنده آن دارد.
4ـ عتيقاتي كه دولت در ضمن حفاري‌هائي كه خود انجام داده است به دست آورده و ضبط آنها را براي توسعه مجموعه‌هاي ملي لازم ندانسته در معرض تجارت گذاشته است.
5 ـ سهم صاحب اجازه حفر از عتيقاتي كه در ضمن حفاري تجارتي كشف شده است.
6 ـ عتيقاتي كه در نتيجه حفر تجارتي عايد دولت شده و از طرف او به فروش مي‌رسد.
7 ـ عتيقاتي كه به نفع دولت برطبق مواد 16 قانون و مواد 6 ـ 48 ـ 50 اين نظامنامه ضبط و توقيف شده و از طرف او به معرض فروش مي‌رسد.