ماده 45 ـ
مالكيني كه مساحت اراضي مزروعي آنان در مناطق مختلف كشور از ميزان مساحتهاي مندرج در جدول زير تجاوز نكند ميتوانند طبقتبصرههاي 1 و 2 ماده 22 قانون اصلاحات ارضي حقوق زارعين ملك خود را به تراضي خريداري و شخصاً مورد بهرهبرداري قرار دهند و يا به يكي ازطرق قانوني ديگر عمل نمايند.
در صورتي كه اراضي مزروعي مالك از مساحتهاي مندرج در اين ماده تجاوز نمايد مالك ميتواند تا مساحتهاي زير به ترتيبي مندرج در اين مادهمورد عمل قرار دهد و نسبت به مازاد موظف است فقط بر طبق بندهاي الف و يا (ب) ماده 1 از مواد الحاقي به قانون اصلاحات ارضي عمل كند.
در صورت اختلاف بين مالكين و زارعين رأي سازمان اصلاحات ارضي قاطع خواهد بود.
1 ـ اراضي شاليزار استانهاي گيلان و مازندران 20 هكتار.
2 ـ حومه شهرهاي تهران ـ ورامين ـ دماوند ـ شهر ري ـ شميران ـ كرج 30 هكتار.
3 ـ ساير اراضي و دهات تابع شهرستانهاي مذكور در بند 2 70 هكتار.
4 ـ حومه مراكز استانها به استثناء كرمان ـ سنندج ـ زاهدان 50هكتار.
5 ـ شهرستانهاي گرگان ـ گنبد ـ اراضي دشت مغان و اراضي غير شاليزار استانهاي گيلان و مازندران 40 هكتار.
6 ـ خوزستان ـ بلوچستان ـ سيستان 150 هكتار.
7 ـ ساير نقاط كشور 100 هكتار.
تبصره 1 ـ تا زماني كه مساحي به عمل نيامده برابري مساحتهاي مذكور در فوق با مبذر يا واحدهاي محلي از قبيل جفت گاو ـ بنه ـ جريب و امثال آن در هر منطقه بنا به گواهي اداره كشاورزي محل و موافقت سازمان اصلاحات ارضي مشخص ميشود.
تبصره 2 ـ مالكين مشمول اين ماده به شرطي ميتوانند از مقررات مندرج در فوق استفاده نمايند كه زراعت مكانيزه آنان از ميزان مساحتهاي بالا تجاوز نكند.
تبصره 3 ـ مالكين مشمول اين ماده در صورت تمايل ميتوانند از ساير مقررات اين آييننامه نيز استفاده نمانيد.