ماده 23 ـ مالكيت و صدور نفت

1 ـ پنجاه درصد از نفتي كه در ناحيه عمليات توليد شود در سر چاه به ملكيت طرف اول و پنجاه درصد ديگر به ملكيت طرف دوم در خواهد آمد.
2 ـ صادرات نفت توليد شده از ناحيه عمليات از حقوق گمركي و ماليات صادراتي معاف بوده و مشمول هيچگونه ماليات يا عوارض يا پرداختهاي ‌ديگري به مقامات دولتي ايراني اعم از مركزي يا محلي نخواهد بود.
3 ـ طرف اول و طرف دوم و مشتريان آنها مي‌توانند نفت را از ايران آزادانه و بدون احتياج به‌ هيچ گونه پروانه و تشريفات خاصي مگر تنظيم اسناد و ‌انجام تشريفات مقرر در بند 6 ماده 32 اين قرارداد صادر نمايند.
4 ـ در مورد آنچه راجع به صادرات در اين ماده قيد شده و آنچه راجع به واردات و صدور مجدد آن در ماده 32 مقرر است صادركننده يا واردكننده‌ نسبت به بيمه كشتي و ملوانان و محمولات و كرايه حمل و تعيين بيمه‌گر و تشخيص ميزان بيمه مزبور مختار خواهد بود.
5 ـ طرف دوم در شرايط معقول نسبت به حمل نفت خام و محصولات نفتي از طريق خطوط لوله‌اي كه در اختيار طرف اول و يا توسط نفتكش‌هايي كه ‌در مالكيت ايراني مي‌باشد اولويت قائل خواهد شد.