رأي هيأت عمومي

مطابق ماده 3 قانون نظام صنفي مصوب سال 1382 و در تعريف واحد صنفي مقرر شده است که هر واحد اقتصادي که فعاليت آن در محل ثابت يا وسيله سيار باشد و توسط فرد يا افراد صنفي با اخذ پروانه کسب داير شده باشد، واحد صنفي شناخته مي‌شود و در تبصره 1 از اين ماده مقرر شده که: «فعاليت واحدهاي صنفي سيار در محل ثابت با اخذ پروانه کسب براي همان محل، بلامانع است.» نظر به اينکه در بند 2 ماده 4 آيين‌نامه نحـوه صدور و تمديـد پـروانه کسب، پروانه کسب صنوف سيار صرفاً براي دفاتر اين گونه واحدها پيش بيني شده و در بند 4 از ماده 4 نيز براي آن دسته از صنوف سيار که قبل از تاريخ تصويب آيين‌نامه، پروانه کسب دريافت کرده‌اند مقرر شده که ظرف 3 سال تحت پوشش يکي از دفاتر قرار گيرند و پس از پايان مهلت مذکور، تمديد پروانه آنها غيرمجاز اعلام شده است، بنابراين احکام بندهاي 2 و 4 از ماده 4 آيين‌نامه مورد اعتراض، دامنه حکم مقنن درخصوص صدور پروانه کسب براي واحد سيار را محدود کرده است به دفاتر واحدهاي سيار، از اين جهت مغاير با ماده 30 قانون نظام صنفي و خارج از حدود اختيارات مرجع وضع مي‌باشد و مستنداً به بند 1 ماده 12 و ماده 88 قانون تشکيلات و آيين دادرسي ديوان عدالت اداري مصوب سال 1392 ابطال مي‌شود.
رئيس هيأت عمومي ديوان عدالت اداري ـ محمدكاظم بهرامي