ج: رأي وحدت‌ روية شمارة 754ـ 1395/08/25 هيأت عمومي ديوان ‌عالي ‌كشور

با عنايت به اينکه حسب مقررات مواد 302 و 428 قانون آيين دادرسي کيفري مصوّب 1392 با اصلاحات بعدي، آراء صادره از محاکم کيفري يک در جرايم موضوع بندهاي مذکور در ذيل مادة 273 قانون مذکور قابل فرجام‌خواهي در ديوان عالي کشور است و به موجب مادة 427 قانون فوق‌الذکر و تبصرة 2 آن، آراء صادرة غيرقطعي اعم از محکوميت، برائت يا قرارهاي منع و موقوفي تعقيب است که مطابق مقررات قانوني حسب‌مورد قابل‌تجديدنظر يا فرجام‌خواهي در مرجع ذي‌صلاح قضايي است، لهذا چنين مستفاد مي‌گردد که رأي دادگاه کيفري يک نسبت به تأييد قرار منع تعقيب صادره از دادسرا در خصوص جرايم فوق‌الاشاره قابل فرجام‌خواهي در ديوان عالي کشور است. بر اين اساس، رأي شعبة هفتم ديوان عالي کشور که با اين نظر مطابقت دارد به اکثريت آراء صحيح تشخيص داده مي‌شود. اين رأي طبق مادة 471 قانون آيين دادرسي کيفري در موارد مشابه براي شعب ديوان عالي کشور، دادگاه‌ها و ساير مراجع، اعم از قضايي و غيرآن لازم‌الاتباع است.
هيأت‌ عمومي ديوان‌ عالي‌ كشور