ماده13ـ استثنائات عمومي و امنيتي

1ـ با رعايت اين الزام كه اقدامات زير توسط يك طرف متعاهد به نحوي اعمال نشوند كه موجب تبعيض خودسرانه يا غيرموجه يا محدوديت پنهان نسبت به سرمايه‌گذاران طرف متعاهد ديگر و سرمايه‌گذاري‌هاي آنها در قلمرو طرف متعاهد نخست شود، هيچ‌يك از مفاد اين موافقتنامه نبايد به‌گونه‌اي تعبير شود كه موجب جلوگيري از انجام يا اتخاذ اقدامات زير يك طرف متعاهد نخست شود:
الف) ضروري براي حمايت از حيات يا سلامت انسان، حيوان يا گياه؛
ب) ضروري براي حمايت از اخلاق عمومي يا حفظ نظم عمومي، مشروط به اينكه استثنائات مربوط به نظم عمومي تنها وقتي مي‌تواند مورد استناد واقع شود كه خطري واقعي و به‌اندازه کافي جدي متوجه يكي از منافع حياتي جامعه باشد؛
پ) ضروري براي تضمين رعايت قوانين يا مقرراتي كه با مفاد اين موافقتنامه از جمله در رابطه با موارد زير، ناسازگار نيستند:
(1) جلوگيري از اعمال فريبكارانه و متقلبانه يا پرداختن به آثار قصور در مورد يك قرارداد؛
(2) حمايت از حريم خصوصي افراد درخصوص پردازش و انتشار داده‌هاي شخصي و حمايت از محرمانه بودن سوابق و حسابهاي شخصي؛ يا
(3) ايمني؛ يا
ت) وضع‌شده براي حمايت از گنجينه‌هاي ملي كه داراي ارزش هنري، تاريخي يا باستاني مي‌باشد.
2ـ هيچ‌يك از مفاد اين موافقتنامه نبايد به‌نحوي تفسير شود كه مانع يك طرف متعاهد از انجام يا اتخاذ اقدامات زير شود:
الف) اقدامات زير كه براي حمايت از منافع مهم امنيتي خود ضروري مي‌داند:
(1) اتخاذ شده در زمان جنگ، مخاصمات مسلحانه، يا ديگر حالتهاي اضطراري در آن طرف متعاهد يا در روابط بين‌الملل؛ يا
(2) مربوط به اجراي سياست‌هاي داخلي يا موافقتنامه‌هاي بين‌المللي در ارتباط با عدم گسترش تسليحات؛ يا
ب) اقداماتي براساس تعهدات خود به موجب منشور سازمان ملل متحد به‌منظور حفظ صلح و امنيت بين‌المللي.