ماده17ـ عبور از كشور ثالث

1ـ هر يك از طرفهاي متعاهد با رعايت قوانين و مقررات خود و مفاد اين موافقتنامه عبور محکوماني را كه توسط دولت ثالث به طرف متعاهد ديگر يا بالعکس منتقل مي‎شوند، از قلمرو خود اجازه خواهد داد.
2ـ هرگاه حمل ونقل هوايي مورد استفاده قرار گيرد و هيچ‌گونه فرودي در قلمرو طرف متعاهد ديگر برنامه‌ريزي نشده باشد، نيازي به اخذ اجازه عبور نخواهد بود. چنانچه فرود برنامه¬ريزي نشده¬اي در قلمرو آن طرف متعاهد اتفاق بيافتد يا عبور، زميني باشد، آن طرف مي¬تواند طرف متعاهد ديگر را ملزم نمايد كه درخواست عبور ارائه دهد. طرف متعاهدي که محکومي از طريق قلمرو آن منتقل مي‌شود، مشروط بر اينکه درخواست عبور دريافت شود، محکوم را تا زمان ادامه‌يافتن عبور در بازداشت نگه خواهد داشت.
3ـ هرگاه محکوم به موجب بند (2) اين ماده در بازداشت نگه داشته شود، چنانچه عبور ظرف مدت متعارفي ادامه نيابد طرفي که محکوم در قلمرو آن نگه داشته مي¬شود مي¬تواند دستور دهد که آن شخص آزاد شود.
4ـ چنانچه محکوم مورد انتقال، تبعه طرف متعاهد درخواست‌شونده باشد، اجازه عبور داده نخواهد شد.