ج: رأي وحدت‌ روية شمارة 752ـ1395/6/2 هيأت‌ عمومي ديوان ‌عالي ‌كشور

رسيدگي ديوان عالي کشور به امر اختلاف دادگاه‌ها در صلاحيت نسبي طبق تبصرة مادة 27 قانون آيين دادرسي دادگاه‌هاي عمومي و انقلاب در امور مدني منحصر به اختلاف بين دادگاه‌هاي دو حوزة قضايي از دو استان است و در ساير موارد از جمله اختلاف در صلاحيت بين دادگاه‌هاي کيفري يک و دو واقع در حوزة قضايي يک استان با توجه به مقررات مادة 27 قانون مذکور که طبق مادة 317 قانون آيين دادرسي کيفري، در امور کيفري نيز لازم‌الرّعايه است، مرجع صالح براي حل اختلاف، دادگاه تجديدنظر همان استان است‎؛ بنابراين، آراء شعب اول و سي و دوم ديوان عالي کشور که با اين نظر انطباق دارد به اکثريت آراء صحيح و قانوني تشخيص داده مي‌‌شود. اين رأي طبق مادة 471 قانون آيين دادرسي کيفري در موارد مشابه براي شعب ديوان عالي کشور، دادگاه‌ها و ساير مراجع اعم از قضايي و غير آن لازم‌الاتباع است.
هيأت عمومي ديوان عالي كشور