ماده12ـ ترتيبات اجراي حکم پس از انتقال

1ـ دولت اجراءکننده حکم موظف است:
الف) اجراي‌حکم محکوميت را بلافاصله به دستور مرجع صلاحيتدار خود ادامه دهد؛ يا
ب) طي فرآيندي قضائي يا اداري، حکم را به تصميم صادره از مرجع صلاحيتدار خود تبديل کند به نحوي که جايگزين مجازات وضع‌شده در دولت صادرکننده حکم، با مجازاتي شود که در قوانين دولت اجراءکننده حکم براي ارتکاب همان جرم به موجب اين ماده پيش‌بيني شده است.
2ـ دولت اجراءکننده حکم، در صورت درخواست موظف است پيش از انتقال محکوم، به دولت صادرکننده حکم اطلاع دهد که کدام‌يک از فرآيندهاي مذکور را طي خواهد کرد.
3ـ اجراي حکم تابع قوانين دولت اجراءکننده حکم خواهد بود و فقط آن دولت صلاحيت اتخاذ تمام تصميمهاي مقتضي را دارا خواهد بود.
4ـ چنانچه تداوم اجراي محکوميت مطرح باشد، دولت اجراءکننده حکم به ماهيت قانوني و مدت محکوميت به نحوي که توسط دولت صادرکننده حکم تعيين گرديده است، ملتزم خواهد بود.
5 ـ البته در مواردي که حکم صادره از نظر ماهيت يا مدت با قانون دولت اجراءکننده حکم مغاير باشد يا چنانچه قانون آن ايجاب نمايد، آن دولت مي‌تواند از طريق مرجع صلاحيتدار خود محکوميت را با مجازات يا اقداماتي که طبق قوانين آن براي جرم مشابه مقرر گرديده است، تطبيق دهد.
6 ـ در صورتي‌که تبديل محکوميت مطرح باشد، دولت اجراءکننده حکم آيين دادرسـي خود را اعمـال خواهد کرد. در هنگام تبـديـل محکوميت مرجـع صلاحيتـدار موظف است:
الف) به يافتههاي راجع به حقايق به نحوي که صراحتاً يا تلويحاً از حکم صادرشده در دولت صادرکننده حکم استنباط مي‌شود، ملتزم باشد؛
ب) مجازات سالب آزادي را به مجازات مالي تبديل نکند؛
پ) کل دوره مجازات سالب آزادي را که محکوم تحمل کرده است، کسر نمايد؛
ت) مجازات صادره عليه محکوم را تشديد نکند و ملتزم به رعايت حداقل‌هايي نباشد که قانون دولت اجراءکننده حکم ممکن است براي جرم يا جرائم ارتکابي مقرر نموده است.
7ـ چنانچه روند تبديل حکم پس از انتقال محکوم انجام شود، دولت اجراءکننده حکم بايد محکوم را در بازداشت نگه‌دارد يا به هر نحو ديگر تا پايان فرآيند رسيدگي، حضور وي را در قلمرو خود تضمين نمايد.