ماده 18ـ

ضوابط پرداخت خسارت توقف خودرو به استثناي خسارات ناشي از موارد حادثه و تصادف به شرح زير است:
الف ـ خودروي سواري: از زمان تحويل خودرو به نمايندگي مجاز به ازاي هر روز توقف مازاد، به ميزان يادشده در ماده (17) اين آيين‌نامه به مقدار پانزده ده هزارم (0015/0) بهاي خودرو به عنوان هزينه توقف توسط عرضه‌كننده به مصرف‌كننده پرداخت مي‌شود.
ب ـ خودروي عمومي (تاكسي، وانت، ون): از زمان تحويل خودرو به نمايندگي به ازاي هر روز توقف مازاد به ميزان ياد شده در ماده (17) اين آيين‌نامه به مقدار دو هزارم (002/0) بهاي خودرو به عنوان هزينه توقف توسط عرضه‌كننده به مصرف‌كننده پرداخت مي‌شود.
پ ـ خودروي سنگين (ميني‌بوس، ميدل باس، اتوبوس، كاميونت، كاميون و كشنده): به ازاي هر روز توقف مازاد به ميزان ياد شده در ماده (17) اين آيين‌نامه به مقدار يك هزارم (001/0) بهاي خودرو به عنوان هزينه توقف توسط عرضه‌كننده به مصرف‌كننده پرداخت مي‌شود.
ت ـ موتورسيكلت: به ازاي هر روز توقف مازاد به ميزان ياد شده در ماده (17) اين آيين‌نامه به مقدار يك هزارم (001/0) بهاي موتورسيکلت به عنوان هزينه توقف توسط عرضه‌كننده به مصرف‌كننده پرداخت مي‌شود.
تبصره1ـ در صورت عدم توافق طرفين نسبت به مبلغ خسارت توقف خودرو، مراتب با كسب نظر كارشناس رسمي دادگستري انجام مي‌پذيرد.
تبصره2ـ عرضه‌كننده موظف است رأساً يا از طريق واسطه خدمات پس از فروش خود پس از اخذ مدارک مثبته در مورد احراز مالکيت خودرو، نسبت به پرداخت خسارت توقف خودرو دركمتر از پانزده روز اقدام نمايد.
تبصره3ـ در صورتي كه توقف خودرو‌ي سنگين بيش از يك ماه به طول انجامد، با موافقت كتبي مصرف‌كننده براي هر روز توقف خودرو مازاد بر يك ماه، عرضه‌كننده ملزم به پرداخت دو ده هزارم (0002/0) بهاي خودرو علاوه بر مقدار قبلي مي‌باشد.