ماده 5 ـ مقر دائم
1ـ از لحاظ اين موافقتنامه اصطلاح «مقر دائم» به محل ثابت کسب و کار اطلاق ميشود كه از طريق آن، کسب و کار مؤسسه كلاً يا جزئاً انجام ميشود.
2ـ اصطلاح «مقر دائم» به‌ويژه شامل موارد زير است:
الف: محل اداره،
ب: شعبه،
پ: دفتر،
ت: كارخانه،
ث: كارگاه و
ج: معدن، چاه نفت يا گاز، معدن سنگ يا هر محل ديگر اكتشاف يا استخراج از منابع طبيعي
3ـ اصطلاح «مقر دائم» همچنين شامل موارد زير ميشود:
الف: كارگاه ساختماني يا پروژه ساخت، سوار كردن يا نصب ساختمان يا فعاليتهاي مربوط به سرپرستي و نظارت مرتبط با آن، ولي فقط درصورتي‌كه اين كارگاه، پروژه يا فعاليتها بيش از دوازده ماه استقرار يا ادامه داشته باشد.
ب: ارائه خدمات، از جمله خدمات مشاورهاي يا مديريتي، توسط مؤسسه يک دولت متعاهد يا از طريق کارکنان يا ديگر مستخدمين بهکار گمارده‌شده توسط مؤسسه براي اين منظور، اما صرفاً درصورتي‌که فعاليتهاي داراي ماهيت مزبور در قلمروي دولت متعاهد ديگر طي دوره يا دورههايي ادامه يابد که در مجموع از شش‌ماه در هر دوره دوازده‌ماهه تجاوز نکند.
4ـ علي‌رغم مقررات قبلي اين ماده، اصطلاح «مقردائم» شامل موارد زير نخواهد بود:
الف: استفاده از تسهيلات، صرفاً به‌منظور انباركردن يا نمايش‌اجناس يا كالاهاي متعلق به مؤسسه
ب: نگهداري كالا يا اجناس متعلق به مؤسسه، صرفاً به‌منظور انباركردن يا نمايش
پ: نگهداري كالا يا اجناس متعلق به مؤسسه، صرفاً به‌منظور فرآوري آنها توسط مؤسسه ديگر
ت: نگهداري محل ثابت كسب‌وكار صرفاً به‌منظور خريد كالاها يا اجناس يا گردآوري اطلاعات براي آن مؤسسه
ث: نگهداري محل ثابت كسب و كار صرفاً به‌منظور انجام ساير فعاليتهايي كه براي آن مؤسسه داراي جنبه آماده‌سازي يا كمكي باشد.
ج: نگهداري محل ثابت كسب و كار صرفاً به‌منظور تركيبي از فعاليتهاي مذكور در جزءهاي (الف) تا (ث)، به‌شرط آنكه فعاليت كلي محل ثابت کسب و کار حاصل از اين تركيب، داراي جنبه آماده‌سازي يا كمكي باشد.
5 ـ علي‌رغم مقررات بندهاي (1) و (2)، درصورتي‌كه شخصي (غير از عاملي كه داراي وضعيت مستقل بوده و مشمول بند (6) است) در يك دولت متعاهد از طرف مؤسسه‌اي فعاليت كند و داراي اختيار انعقاد قرارداد به نام آن مؤسسه باشد و اختيار مزبور را به‌طور معمول اعمال كند، آن مؤسسه در مورد فعاليتهايي كه اين شخص براي آن انجام مي‌دهد، در آن دولت داراي مقر دائم تلقي خواهد شد مگر آنكه فعاليتهاي شخص مزبور محدود به موارد مذكور در بند (4) باشد، كه در اين صورت آن فعاليتها چنانچه از طريق محل ثابت كسب و كار نيز انجام گيرند به موجب مقررات بند مذكور، اين محل ثابت كسب و كار را به مقر دائم تبديل نخواهد كرد.
6 ـ مؤسسه يك دولت متعاهد صرفاً به سبب آنكه در دولت متعاهد ديگر از طريق حق‌العمل‌كار، دلال يا هر عامل مستقل ديگري به انجام امور مي‌پردازد، در آن دولت ديگر داراي مقر دائم تلقي نخواهد شد مشروط بر آنكه عمليات اشخاص مزبور در جريان عادي كسب و كار آنان صورت گيرد. مع‌ذلك، هرگاه فعاليتهاي چنين عاملي به‌طور كامل يا تقريباً كامل به آن مؤسسه تخصيص يافته باشد و شرايط ايجاد يا وضع‌شده بين آن مؤسسه و عامل در روابط تجاري و مالي خود با شرايط موجود ميان مؤسسات مستقل تفاوت داشته باشد، وي به‌موجب اين بند، عامل داراي وضعيت مستقل قلمداد نخواهد شد.
7ـ صرف اينكه شركت مقيم يك دولت متعاهد، شركت مقيم در دولت متعاهد ديگر را كنترل مي‌كند يا تحت كنترل آن قرار دارد يا در آن دولت ديگر فعاليت تجاري انجام مي‌دهد (خواه از طريق مقر دائم و خواه به نحو ديگر) به خودي خود براي اينكه يكي از آنها مقر دائم ديگري محسوب شود، كافي نخواهد بود.
