الف ـ محكومان به حبس كه در زندان بسر مي‌برند:
1ـ باقيمانده محكوميت محكومان به حبس تا دو سال.
2ـ دو سوم محكوميت محكومان به حبس بيش از دو سال تا پنج سال.
3ـ يك دوم محكوميت محكومان به حبس بيش از پنج سال تا 20 سال.
4ـ باقيمانده محكوميت محكومان به حبس بيش از 20 سال درصورتي كه حداقل 10 سال تحمل حبس نموده باشند.
5ـ باقيمانده محكوميت محكومان به حبس ابد درصورتي كه حداقل 12 سال تحمل حبس نموده باشند.
6ـ باقيمانده محكوميت حبس كليه محكومان جرائم غيرعمدي، به استثناي موارد مذكور در مواد 718 و 719 قانون مجازات اسلامي (تعزيرات و مجازات‌هاي بازدارنده مصوب 1375/3/2)
7ـ باقيمانده محكوميت حبس زناني كه به حكم قانون سرپرستي يا حضانت فرزندانشان را عهده‌دار مي‌باشند.
8ـ باقيمانده محكوميت حبس محكومان بيمار صعب‌العلاج يا مبتلايان به بيماري‌هاي غيرقابل علاج يا بيماراني كه اجراي مجازات موجب تشديد بيماري مي‌گردد و مراتب بيماري آنان تا تاريخ 1395/6/31 مورد تأييد كميسيون پزشكي قانوني قرار گرفته باشد و مطابق نظريه كميسيون مذكور قادر به تحمل حبس نباشند.
بديهي است اقدامات دادگاه درجهت اجراي مواد 502 و 522 قانون آيين دادرسي كيفري مانع اعمال اين عفو نيست.
9ـ باقيمانده محكوميت نگهداري در كانون اصلاح و تربيت محكومان زير 18 سال تمام ( در زمان ارتكاب جرم ) به استناد اسناد سجلي و در مورد اتباع بيگانه فاقد اسناد معتبر به تائيد پزشكي قانوني مراكز استان‌ها .
10ـ باقيمانده محكوميت حبس محكومان ذكور بالاي 65 سال تمام و اناث بالاي 55 سال تمام به استناد اسناد سجلي و در مورد اتباع بيگانه فاقد اسناد معتبر به تأييد پزشكي قانوني مراكز استان‌ها به شرط آنكه در محكوميت به حبس بيش از يك‌سال، حداقل يك‌پنجم و در محكوميت به حبس ابد، حداقل پنج سال تحمل كيفر نموده باشند.
تبصره ـ محكومان موضوع بندهاي 7، 8، 9و 10 مشمول مستثنيات مندرج در اين دستورالعمل نخواهند شد و چنانچه به غير از حبس داراي جزاي نقدي هم باشند، محكوميت جزاي نقدي آنان نيز مشمول عفو قرار مي‌گيرد.
