‌واژه‌نامه

1 ـ اراضي باير ـ زمينهايي است كه سابقه احياء دارد ولي به علت اعراض و عدم بهره‌برداري براي مدت پنج سال متوالي بدون عذر موجه متروك مانده‌و يا به ماند.
2 ـ اراضي داير ـ زمينهايي است كه احياء شده و مستمراً مورد بهره‌برداري است.
3 ـ اراضي منابع طبيعي ـ جنگلها و مراتع: بيشه‌هاي طبيعي، نهالستانهاي دولتي، جنگلهاي دست كاشت مي‌باشد. غير از اراضي فوق‌الذكر زمينهايي كه‌به نحوي از انحاء در رژيم سابق ملي اعلام شده (‌زمينهايي كه جهت محيط زيست و شكارگاه‌ها و جلوگيري از بدي آب و هوا در ملكيت دولت درآمده‌است).
4 ـ اراضي موات ـ زمينهايي است كه سابقه احياء و بهره‌برداري ندارد و به صورت طبيعي باقي مانده است.
5 ـ اراضي آيش ـ زمين دايري است كه به صورت متناوب طبق عرف محل براي دوره معيني بدون كشت بماند.