ماده 2ـ
و اژه‌ها و اصطلاحات زير در معاني مربوط بكار مي‌روند:
الف پيمانكار نوع اول:
شامل اشخاص حقيقي و اشخاص حقوقي در بخش تعاوني و بخش خصوصي ايراني كه صد درصد (100%) سهم‌الشركه يا سهام آنها متعلق به اشخاص حقيقي ايراني و داراي اقامتگاه در ايران باشد.
تبصره ـ شركت‌هايي كه صد در صد (100%) سهام آنها متعلق به اشخاص حقيقي و حقوقي نوع اول باشد، نوع اول محسوب مي‌شوند.
ب ـ پيمانكار نوع دوم:
پيمانكاراني كه صد در صد (100%) مالكيت سهم‌الشركه يا سهام آنها متعلق به دولت، شهرداري‌ها و نهادهاي انقلاب اسلامي يا ديگر مؤسسات عمومي و عام‌المنفعه باشد.
تبصره ـ شركت دولتي واحد سازماني مشخصي است كه با اجازه قانون به صورت شركت ايجاد شود و يا به حكم قانون يا دادگاه صالح، ملي شده و يا مصادره شده و به عنوان شركت دولتي شناخته شده باشد و بيش از پنجاه درصد (50%) سرمايه آن متعلق به دولت باشد.
هر شركت تجاري كه از طريق سرمايه‌گذاري شركتهاي دولتي ايجاد شود، مادام كه بيش از پنجاه درصد (50%) سهام آن متعلق به شركتهاي دولتي است، شركت دولتي تلقي مي‌شود.
اين گونه شركتهاي دولتي در اين آيين‌نامه نوع دوم محسوب مي‌شوند.
ج ـ پيمانكار نوع سوم:
گروههاي مشاركت و ساير پيمانكاراني كه حايز شرايط نوع اول و دوم نباشند، نوع سوم محسوب مي‌شوند.
دـ پيمانكار برتر و شايسته:
پيمانكاراني كه به شرح مندرج در دستورالعمل ارزشيابي پيمانكاران، به عنوان پيمانكار برتر و شايسته برگزيده و در فهرست‌هايي كه سالانه از سوي سازمان مديريت و برنامه‌ريزي كشور منتشر مي‌شود با اين عنوان معرفي شوند.
ه ـ فراخوان نخست:
فرآيندي است كه در آن از پيمانكاران داراي گواهينامه صلاحيت براي ارزيابي توان اجراي كار، دعوت به‌عمل مي‌آيد.
و ـ بررسي توان اجراي كار و تهيه فهرست محدوده از پيمانكاران:
فرآيندي است كه در آن از بين كساني كه به فراخوان نخست پاسخ داده و اسناد ارزيابي توان اجراي كار را‌ارسال كرده‌اند، فهرستي محدود براي انتخاب پيمانكاران منتخب تهيه مي‌گردد.
