رأي هيأت عمومي

به صراحت ماده 13 قانون حمايت از آزادگان مصوب 1368 «مدت اسارت براي عموم آزادگان اعم از اين‌كه قبل از اسارت در دستگاهها شاغل بوده و يا بعد از اسارت شاغل شوند با تمايل آنان به ازاي هر يك سال اسارت دو سال به‌عنوان سابقه خدمت رسمي ‌و مرتبط تلقي مي‌گردد و از هر لحاظ مورد محاسبه قرار خواهد گرفت....» نظر به اينكه حكم مقنن متضمن ضرورت احتساب كليه مدت اسارت آزادگان به شرح مقرر در ماده فوق‌الذكر است، اطلاق ماده 4 مصوبه شماره 1061 مورخ 1376/4/1 هيأت‌مديره شركت ملي نفت ايران در خصوص عدم احتساب باقيمانده سابقه خدمت كارمنداني كه بابت سابقه قبلي از دو ترفيع و يا دو معادل ريالي برخوردار شده‌اند به منظور اعطاء ترفيع ـ ترفيعات بعدي از تاريخ 1376/4/1 به جهت اينكه مفهم تسري آن به آزادگان شاغل مشمول مقررات استخدامي ‌مربوط و نتيجتاً موجب محدوديت در احتساب كليه مدت اسارت آنان مي‌باشد، مغاير ماده 13 قانون فوق‌الذكر تشخيص داده مي‌شود و به استناد قسمت دوم ماده 25 قانون ديوان عدالت اداري ابطال مي‌گردد.
رئيس هيأت عمومي ‌ديوان عدالت اداري ـ دري‌نجف‌آبادي