متن موافقتنامه
دولت شاهنشاهي ايران و دولت متحده آمريكا:
نظر به اين كه مايلند اعلاميه‌اي را كه در تاريخ 28 ژوئيه 1958 در لندن به آن ملحق شده‌اند مورد اجرا گذارند.
نظر به اين كه به موجب ماده اول پيمان همكاري متقابل كه در بغداد در تاريخ 24 فوريه 1955 به امضاء رسيده امضاكنندگان موافقت كرده‌اند كه براي‌امنيت و دفاع خود اشتراك مساعي نمايند و همچنين چون به شرح مندرج در اعلاميه مذكور در فوق دولت دولت كشورهاي متحده آمريكا به منظور‌صلح جهاني قبول كرده است كه با دولتهايي كه اعلاميه مذكور را براي امنيت و دفاع كشور خود امضاء كرده‌اند اشتراك مساعي نمايند.
با ملاحظه اين كه در اعلاميه فوق اعضاء پيمان همكاري متقابل كه اعلاميه را امضاء كرده‌اند تصميم خود را در حفظ امنيت دسته‌جمعي و مقاومت در‌مقابل تجاوز مستقيم و غير مستقيم تأييد نموده‌اند.
به علاوه نظر به اين كه دولت كشورهاي متحده آمريكا در كارهاي كميته‌هاي عمده پيمان همكاري متقابل كه در بغداد در تاريخ 24 فوريه 1955 به امضاء‌رسيده پيوستگي دارد.
نظر به علاقه به تحكيم صلح بر طبق اصول منشور ملل متحد.
نظر به اين كه دو دولت حق خود را در اشتراك مساعي براي امنيت و دفاع خود طبق ماده 15 منشور ملل متحد تأييد مي‌نمايند.
نظر به اين كه دولت كشورهاي متحده آمريكا حفظ استقلال و تماميت كشور شاهنشاهي ايران را براي منافع ملي خود و صلح جهاني امر حياتي‌تشخيص مي‌دهد.
نظر به اين كه اختياراتي را كه كشورهاي متحد آمريكا براي دادن مساعدتهاي مقتضي به موجب قانون امنيت مشترك مصوب سال 1954 و اصلاحات‌آن و همچنين به موجب قطعنامه مشترك براي ايجاد صلح و ثبات در خاورميانه به رييس جمهوري آمريكا داده است به رسميت مي‌شناسد.
نظر به اين كه موافقتنامه‌هاي مشابهي بين دولت آمريكا و دولت تركيه و دولت پاكستان جداگانه منعقد شده است.
به شرح زير موافقت مي‌كنند:
