ماده 9ـ
پس از ماده (12) كنوانسيون مسؤوليت (1969) دو ماده جديد به شرح ذيل اضافه ميگردد:
ماده 12 مكرر (اول) ـ مقررات موقتي
مقررات موقتي ذيل در مورد دولتي مجري خواهد بود كه در زمان بروز سانحه هم متعاهد به اين كنوانسيون است و هم متعاهد به كنوانسيون مسؤوليت (1969):
الف ـ هرگاه سانحهاي موجب بروز خسارت آلودگي در حوزه شمول اين كنوانسيونگردد، در صورتي و تا حدودي كه مسؤوليتي براساس كنوانسيون مسؤوليت (1969) پديد آيد، مسؤوليت ناشي از اين كنوانسيون مرتفع ميگردد.
ب ـ هرگاه سانحهاي موجب بروز خسارت آلودگي در حوزه شمول اين كنوانسيونگردد، و دولت مورد نظر هم متعاهد به اين كنوانسيون و هم متعاهد به كنوانسيون بينالمللي تأسيس صندوق بينالمللي براي جبران خسارت آلودگي نفتي، (1971) باشد، مسؤوليت باقيمانده پس از اعمال بند فرعي (الف) اين ماده فقط تا ميزاني مطابق اين كنوانسيون به قوت خود باقي خواهد بود كه خسارت آلودگي پس از اعمال كنوانسيون (1971) مزبور، همچنان جبران نشده باقي بماند.
ج ـ در اجراء بند (4) ماده (3) اين كنوانسيون، عبارت « اين كنوانسيون» بايد به گونهاي تفسير شود كه حسب مورد به اين كنوانسيون يا به كنوانسيون مسؤوليت (1969) اشاره نمايد.
دـ در اجراء بند (3) ماده (5) اين كنوانسيون، كل مبلغ موجودي صندوقي كه بايد افتتاح شود به ميزان مسؤوليتي كه طبق بند فرعي (الف) اين ماده رفع شده تلقي ميگردد، كاهش خواهد يافت.
ماده 12 مكرر (دوم) ـ مقررات نهايي
مقررات نهايي اين كنوانسيون عبارتند از مواد (12) تا (18) پروتكل (1992) جهت اصلاح كنوانسيون مسؤوليت (1969)، اشارات به عمل آمده به دولتهاي متعاهد در اين كنوانسيون به منزله اشاره به دولتهاي متعاهد به آن پروتكل خواهد بود.