ماده 12ـ
نحوه توالي و تناوب اشتغال در مشاغل سخت و زيانآور به شرح زير تعيين ميگردد:
1ـ ايام زير چنانچه در فواصل اشتغال به كارهاي سخت و زيانآور واقع شود، به عنوان سابقه اشتغال در كارهاي سخت و زيانآور محسوب ميگردد.
الف ـ تعطيلات هفتگي
ب ـ تعطيلات رسمي
ج ـ ايام استفاده از مرخصي استحقاقي
د ـ ايام استفاده از مرخصي بابت ازدواج يا فوت همسر، پدر، مادر و فرزندان به مدت 3 روز با دريافت دستمزد در مورد مشمولان قانون كار.
هـ ـ ايام استفاده از مرخصي استعلاجي يا استراحت پزشكي اعم از اينكه حقوق ايام مزبور توسط كارفرما پرداخت شود و يا اينكه بيمه شده از غرامت دستمزد ايام بيماري استفاده كرده باشد.
و ـ تمام يا قسمتي از خدمت نظام وظيفه در جبهههاي نبرد حق عليه باطل يا حضور داوطلبانه در جبهه.
ز ـ دوران اسارت يا محكوميت سياسي كه بيمه شده براساس آن به عنوان آزاده شناخته شده باشد حسب تقاضاي وي.
2ـ ايام و موارد زير چنانچه در فواصل اشتغال بيمه شده به كارهاي سخت و زيانآور واقع شود، موجب زايل شدن توالي اشتغال در كارهاي سخت و زيانآور نميگردد.
الف ـ ايام خدمت وظيفه سربازي (دوران ضرورت و احتياط) مشروط بر اينكه بيمه شده حداكثر تا دو ماه پس از پايان خدمت به كار سابق خود برگشته و يا اينكه در كار ديگري كه سخت و زيانآور شناخته شده مشغول به كار شده باشد.
ب ـ دوران توقيف بيمه شده درصورتي كه منتهي به محكوميت وي نگردد و يا اينكه كارفرما براساس تكليف قانوني حقوق دوران مزبور را به بيمه شده پرداخت نمايد.
ج ـ ايام حالت تعليق كه به واسطه عوامل قهريه طبيعي و يا حوادث و مخاطرات اجتماعي (مانند سيل، زلزله، جنگ و آتشسوزي) كه خارج از اراده كارفرما و بيمه شده بوده و در نتيجه آن كارگاه به طور موقت تعطيل ميگردد.
د ـ ايام استفاده از مقرري بيمه بيكاري مشروط بر اينكه بيمه شده قبل از برقراري بيمه بيكاري در مشاغل سخت و زيانآور اشتغال به كار داشته و در حين مقرريبگيري و يا حداكثر تا دو ماه پس از اتمام دوره مزبور در مشاغلي كه سخت و زيانآور شناخته شده مشغول به كار شده يا طبق اين آييننامه بتواند بازنشسته شود.
هـ ـ ايام خدمت در جبهه كه به تأييد مراجع ذيصلاح رسيده باشد.
و ـ دوران اسارت يا محكوميت سياسي كه بيمه شده براساس آن به موجب قانون آزاده شناخته شده باشد.
ز ـ ايام بلاتكليفي بيمه شده كه مستند به آراي صادره از سوي مراجع حل اختلاف و يا ساير مراجع قانوني منجر به صدور رأي بازگشت به كار يا پرداخت حقوق ايام مزبور شده باشد.
ح ـ ايام استفاده از غرامت دستمزد ايام بيماري كه در فاصله زماني 1354/5/10 تا 1359/1/4 واقع شده باشد.
ط ـ غيبت غيرموجه حداكثر به مدت ده (10) روز در سال در مورد كارگاههاي مشمول قانون كار يا بر اساس مقررات انضباطي، تخلفاتي و يا استخدامي مربوط در كارگاههاي غير مشمول قانون كار كه منجر به اخراج، انفصال موقت و يا دايم نشده باشد.
ي ـ مدت يك ماه استفاده از مرخصي بدون حقوق موضوع ماده (67) قانون كار.
3ـ ايام و موارد زير چنانچه در فواصل اشتغال بيمه شده به كارهاي سخت و زيانآور واقع شود توالي اشتغال او را از بين برده و موجب تناوب اشتغال وي ميگردد.
الف ـ استفاده از مرخصي بدون حقوق به مدت بيش از دو ماه به هر منظور و تحت هر عنوان علاوه بر مرخصي مندرج در بند « ي» رديف (2) اين ماده.
ب ـ اخراج، استعفا، انفصال و بازخريدي مشروط بر اينكه حداكثر تا دو ماه در مجموع پس از تاريخ موارد مزبور در مشاغلي كه سخت و زيانآور شناخته شده مشغول به كار نشده يا طبق اين آييننامه نتواند بازنشسته شود.
ج ـ اشتغال در كارها و مشاغل عادي به مدت يك ماه.
د ـ اشتغال در حرف و مشاغل آزاد به مدت يك ماه.
هـ ـ بيمه اختياري به مدت يك ماه.
و ـ بيكاري بدون دريافت مقرري بيكاري بيش از دو ماه.
ز ـ ساير موارد مشابه.