ماده 10 ـ
اطلاعات عمومي، آگاهي و آموزش
1 ـ هر عضو بايد در حد توان خود نسبت به تشويق و تسهيل موارد زير اقدام نمايد:
الف ـ ارتقاء آگاهي سياستگذاران و تصميمگيران مرتبط با آلاينده‌هاي آلي پايدار.
ب ـ در اختيار عموم گذاشتن كليه اطلاعات موجود درخصوص آلاينده‌هاي آلي پايدار با ملحوظ نمودن بند (5) از ماده (9).
ج ـ تدوين و اجراي برنامه‌هاي آموزشي و اطلاع‌رساني عمومي خصوصاً براي زنان، كودكان و طبقه كمسواد در مورد آلاينده‌هاي آلي پايدار و همين طور شامل اثرات بهداشتي و محيط زيستي و جايگزينها؛
د ـ مشاركت عموم در رسيدگي به آلاينده‌هاي آلي پايدار و اثرات بهداشتي و محيط‌زيستي آن و توصيه در چاره‌جوئي لازم و از جمله ايجاد موقعيتهايي براي تهيه داده‌‌ها در سطح ملي با توجه به اجراي اين كنوانسيون؛
هـ ـ تعليم كارگران، متخصصين علمي، مربيان و كادر فني و مديريتي.
و ـ توسعه و مبادله موارد لازم براي آگاهي عمومي و آموزشي در سطح ملي و بين‌المللي.
ز ـ توسعه و اجراي برنامه‌هاي آموزشي و تعليماتي در سطوح ملي و بين‌المللي.
2ـ هر كشور عضو بايد در چارچوب توان خود اطمينان حاصل نمايد كه عموم مردم به اطلاعات عمومي مورد نظر در بند (1) دسترسي داشته و اين اطلاعات را مرتباً به روز درآورد.
3ـ هر كشور عضو بايد در حد توان خود به تشويق استفاده‌كنندگان در صنعت و حرف مختلف پرداخته تا موجبات و تسهيلات لازم براي تأمين اطلاعات مورد اشاره بند(1) را در سطح ملي و به صورتي مناسب در سطوح زير منطقه‌اي و جهاني، فراهم آورد.
4ـ در تأمين اطلاعات درخصوص آلاينده‌هاي آلي پايدار و جايگزين آنها اعضاء مي‌توانند از برگه‌هاي اطلاعات بهداشتي، گزارشات، رسانه‌هاي گروهي و ديگر ابزار اطلاع‌رساني استفاده كرده و مراكز اطلاعاتي را در سطح ملي و منطقه‌اي ايجاد كنند.
5ـ هر كشور عضو بايد ملاحظاتي منسجم نسبت به توسعه ساختارهايي چون انتشار مواد آلاينده و ثبت حمل و نقل آنها داشته و نسبت به جمع‌آوري و انتشار اطلاعات در خصوص برآورد مقاديري كه هر سال از مواد مندرج در ضميمه‌هاي (الف)، (ب) يا (ج) انتشار و يا در معرض تماس قرار گرفته، داشته‌باشد.
