ماده 3 ـ
تدابير لازم براي كاهش يا حذف انتشار از توليد و استفاده عمدي
1ـ هر عضو بايد:
الف ـ فعاليتهاي زير را ممنوع و يا تدابير رسمي و قانوني لازم را براي جلوگيري از موارد زير انجام دهد:
(1) ـ توليد و استفاده از مواد شيميايي مندرج در ضميمه (الف) براساس مقررات آن ضميمه، و
(2) ـ واردات و صادرات مواد شيميايي مندرج در ضميمه (الف) بر طبق مقررات بند (2) و
ب ـ توليد و استفاده از مواد شيميايي مندرج در ضميمه (ب) بر طبق مقررات آن ضميمه محدود شود.
2ـ هر عضو بايد اقداماتي انجام دهد تا اطمينان حاصل آيد كه:
الف ـ واردات يك ماده شيميايي مندرج در ضميمه (الف) يا ضميمه (ب) انجام شده فقط:
(1) ـ با هدف دفع كاملاً زيست محيطي به نحوي كه در جزء (1) بند (د) از ماده (6) بيان شده، يا
(2) ـ براي يك كاربرد يا منظور خاص كه براي عضو مشمول ضميمه (الف) يا ضميمه (ب) مجاز شمرده شده است.
ب ـ مواد شيميايي مشمول ضميمه (الف) براي هرگونه توليد يا كاربرد به صورت معافيت ويژه يا مواد شيميايي مندرج در ضميمه (ب) براي هرگونه توليد يا كاربرد بهصورت معافيت ويژه يا منظور قابل قبول كه مشمول هرگونه مقررات مرتبط در اسناد موجود درخصوص « آئين اعلان رضايت قبلي بينالمللي» ميباشد، فقط در صورتي ميتواند صادر گردد كه:
(1) ـ به منظور دفع كاملاً زيست محيطي بنحوي كه در جزء (1) بند (د) ماده (6) بيان شده.
(2) ـ به يك عضو كه مجاز به كاربرد اين مواد شيميايي براساس ضميمه (الف) يا ضميمه (ب) باشد و يا
(3) ـ به يك كشور غيرعضو اين كنوانسيون كه يك گواهينامه ساليانه براي عضو صادركننده تهيه كرده است.
آن گواهينامه بايد مشخص كننده كاربرد مورد نظر مواد شيميايي بوده و شامل شرحي باشد كه با توجه به آن ماده شيميايي، كشور واردكننده متعهد شده است به:
الف ـ حفاظت از سلامت انسان و محيط زيست از طريق اتخاذ تدابير لازم براي كاهش يا حذف انتشار.
ب ـ انطباق با مقررات بند (1) ماده (6) و
ج ـ انطباق در جاي مناسب با مقررات بند (2) از بخش (2) ضميمه (ب).
گواهينامه همچنين بايد شامل تمامي مستندات مناسب، نظير اسناد و قوانين، مقررات يا دستورالعملهاي مديريتي يا استراتژيكي باشد. عضو صادركننده بايد گواهينامه را تا شصت روز بعد از صدور به دبيرخانه كنوانسيون تسليم نمايد.
ج ـ مواد شيميايي مندرج در ضميمه (الف) براي هرگونه توليد و استفاده به صورت معافيتهاي ويژه كه براي هيچكدام از اعضاء معتبر نيست براي آن كشور صادر نشده به جز به منظور دفع اصولي زيست محيطي همانطوري كه در جزء (1) بند (د) ماده (6) شرح داده شده است.
د ـ از نظر اين بند، اصطلاح « كشورهاي غيرعضو اين كنوانسيون» درخصوص يك ماده شيميايي خاص شامل يك كشور يا يك سازمان وحدت اقتصادي منطقهاي ميشود كه با ممنوعيت مواد شيميايي مطروحه در اين كنوانسيون موافقت ننموده است.
3 ـ هر عضو كه داراي يك يا بيشتر طرح رسيدگي و ارزيابي براي آفتكشهاي جديد يا يك ماده شيميايي صنعتي جديد باشد، بايد تدابيري را براي جلوگيري از توليد و كاربرد آفتكشها و موادشيميايي صنعتي جديد به منظور قانونمندكردن اين مواد انجام دهد، بهنحوي كه با توجه به معيار موجود در بند (1) ضميمه (د) از بروز خصوصيات مخرب آلايندههاي آلي پايدار ممانعت به عمل آورد.
4ـ هر عضو كه داراي يك يا بيشتر طرح رسيدگي و ارزيابي براي آفتكشها يا مواد شيميايي صنعتي ميباشد بايد در جاي مناسب با در نظرگرفتن معيار موجود در بند (1) ضميمه (د)، ارزيابي آفتكشها يا مواد شيميايي صنعتي كه اخيراً مورد استفاده قرارگرفتهاند را مورد ملاحظه قرار دهد.
5 ـ به جز مواردي كه در اين كنوانسيون آورده شده، بندهاي (1) و (2) نبايد براي مقاديري از مواد شيميايي كه در تحقيقات مقياس آزمايشگاهي يا مواردي كه به عنوان استاندارد مرجع مورد استفاده قرار ميگيرند، رعايت گردد.
6 ـ هر عضو كه داراي معافيتهاي ويژه بر طبق ضميمه (الف) يا معافيت ويژه يا يك منظور قابل قبول بر طبق ضميمه (ب) باشد، بايد اقدامات مناسب را براي حصول اطمينان از هرگونه توليد و كاربرد بر طبق اين معافيت يا منظور كه به روشي انجام ميشود تا از تماس مستقيم با انسان و رهاشدن در محيط زيست جلوگيري نمايد يا آن را كاهش دهد، انجام دهد.
براي كاربردهاي خاص يا مقـاصـد قابل قبول كه سبب انتشـار عمـدي مواد در محيط زيست به واسطه استفاده متداول آن ميگردد، اين مواد منتشره بايد در حداقل ممكن بوده، يا منطبق با استاندارد و دستورالعملهاي كاربردي مورد شناسائي قرارگيرد.
