رأي هيأت عمومي

قانونگذار در مقام حمايت از كارگراني كه مـدت 20 سال متوالـي يا 25 سال متناوب با اشتغـال در كارهاي سخت و زيان‎آور جسم و جان خود را فرسوده‎اند و در معرض مخاطره قرار داده‎اند به شرح قسمت اخير شق يك از بند ب ماده واحده اصلاح تبصره 2 الحاقي ماده 76 قانون اصلاح مواد 72 و 77 و تبصره ماده 76 قانون تأمين اجتماعي مصوب 1354 و الحاق دو تبصره به ماده 76 مصوب 1380 در احتساب مستمري بازنشستگي آنان، هر سال خدمت در كارهاي سخت و زيان‎آور را معادل يك سال و نيم قابل احتساب دانسته است و نظر به اينكه فوت كارگر واجد شرايط قبل از تقاضاي بازنشستگي سالب حق مكتسب قانوني مذكور نيست و مستمري بازماندگان او نيز بر مبناي حقوق بازنشستگي كارگر موصوف قابل محاسبه و پرداخت است. اطلاق مدلول بند 42 بخشنامه شماره 9 كارهاي سخت و زيان‎آور كه مبين نفي حق فوق‎الاشعار در مورد كارگران واجد شرايط مي‎باشد، مغاير هدف و حكم مقنن تشخيص داده مي‎شود و بدين جهت به استناد قسمت دوم ماده 25 قانون ديوان عدالت اداري ابطال مي‎گردد.
هيأت عمومي ديوان عدالت اداري
معاون قضائي ديوان عدالت اداري ـ مقدسي‎فرد