سنـد ملي توسعه استان بوشهر
الف ـ اصلي‌ترين قابليت‌هاي توسعه
1ـ سابقه ديرينه در امر تجارت با برخورداري از تأسيسات بندري و مبادلات فرهنگي در طول 625 كيلومتر سـواحل خلـيج فارس و امكان استـقرار در محور ارتبـاطي شمال ـ جنوب.
2ـ وجود ذخاير نفت و گاز و قرارگيري حوزه عظيم گازي پارس جنوبي و شمالي، نار وكنگان و منطقه ويژه اقتصادي انرژي پارس شامل تأسيسات پتروشيمي، بهره‌برداري، انتقال و فرآوري گاز در محدوده استان و امكان توسعه فعاليتهاي مرتبط.
3ـ قرارگيري حوزه نفتي مند، حوزه و تأسيسات نفتي بهرگان و خارك به عنوان اصلي‌ترين پايانه صدور نفت كشور در محدوده استان.
4ـ وجود منابع غني دريايي و ظرفيت‌هاي قابل توجه صيادي و آبزي‌پروري (بويژه ميگو).
5 ـ وجود منابع آب سطحي قابل مهار.
6 ـ برخورداري از شرايط اقليمي مناسب براي كشت خارج از فصل صيفي‌جات و كشت انواع محصولات گرمسيري بويژه خرما با قابليت صادرات.
7ـ برخورداري از نوار ساحلي مناسب و اكوسيستم‌هاي مستعد، بويژه جنگل‌هاي حرا براي توسعه فعاليتهاي گردشگري دريايي در فصول مساعد سال.
8 ـ برخورداري از ذخاير معدني غيرفلزي قابل توجه با فاصله بسيار نزديك از دريا و امكان فرآوري و توسعه فعاليتهاي مرتبط بويژه توليد سيمان با قابليت صادراتي.
9ـ وجود زمينه‌هاي قانوني براي توسعه ورزش، نگرش مثبت جامعه به فعاليتهاي ورزشي، گرايش بخش خصوصي و تشكل‌هاي داوطلب غيردولتي (NGO) بهسرمايهگذاري و خدمات‌رساني در توسعه ورزش.
ب ـ عمده‌ترين تنگناها و محدوديت‌هاي توسعه
1ـ وجود آب و هواي گرم ونسبتاً خشك.
2ـ محدوديت منابع آب شيرين و پايين بودن راندمان آبياري.
3ـ عدم تناسب شبكه‌هاي زيربنايي بويژه حمل و نقل، برق و تاسيسات بندري با قابليت‌هاي استان.
4ـ ناهمگوني و فرسوده بودن بافت، تاسيسات و زير ساخت‌هاي شهري.
5 ـ نامناسب بودن ساختار تشكيلات اداري و كمبود نيروي انساني متخصص در سطوح مختلف و متناسب با نيازهاي توسعه استان.
6 ـ گسترش نيافتن فضاهاي فرهنگي، آموزشي درماني، ورزشي و گذران اوقات فراغت متناسب با شتاب تحولات اقتصادي واجتماعي منطقه.
7ـ وابستگي شديد منابع مالي بخش ورزش به درآمدهاي عمومي.
ج ـ مسائل اساسي استان
1ـ دوگانگي بين فعاليتهاي مدرن صنايع نفت و گاز با ساير فعاليتهاي اقتصادي در استان.
2ـ عدم تعادل‌هاي فضايي بين جنوب و شمال استان ناشي از تمركز فعاليتهاي مدرن صنعتي در بخش جنوبي آن.
3ـ رعايت نكردن استانداردهاي زيست محيطي در استقرار فعاليت‌ها، بويژه در منطقه عسلويه و خارك.
4ـ عدم دسترسي به منابع آب و برق كافي و مطمئن براي تأمين نيازها و فعاليت‌ها.
5 ـ محدوديت توسعه شهر بوشهر به علت استقرار پادگانها و مراكز نظامي و همچنين نيروگاه اتمي و حريم آن در بخش عمده‌اي از اراضي قابل توسعة شهر بوشهر.
6 ـ محدوديت شديد امكانات و تسهيلات براي جذب و نگهداشت نيروي انساني متخصص در استان.
7ـ فقدان تأسيسات كافي مهار آب‌هاي سطحي و كاهش آب‌هاي زيرزميني.
8 ـ افزايش هزينه اجراي طرح‌هاي عمراني ناشي از فعاليت‌ها و اقدامات موجود در منطقه پارس جنوبي.
9ـ ضعف پايانه‌هاي صادراتي و عدم توسعه و تجهيز بنادر، متناسب با قابليت‌هاي استان.
10ـ فقدان نظام شناسايي استعدادهاي ورزشي.
د ـ هدف‌هاي بلند مدت
با توجه به مسائل اصلي، قابليت‌ها و تنگناهاي موجود ، توسعه استان برپايه صنايع نفت و گاز و فعاليتهاي مرتبط با آن و صنايع تبديلي و تكميلي كشاورزي، گسترش خدمات بازرگاني و توسعه فعاليتهاي كشاورزي با تأكيد بر آبزي‌پروري و محصولات تخصصي خواهد بود.
به اين ترتيب هدف‌هاي بلند مدت استان عبارتند از:
1ـ تقويت جايگاه بخش صنعت در توسعه استان با اولويت صنايع شيميايي، انرژي‌بر، نفت و گاز، پتروشيمي، دريايي و شيلاتي و فرآوري محصولات كشاورزي و معدني و صنايع با فن‌آوري برتر.
2ـ گسترش فعاليتهاي بازرگاني و خدمات حمل و نقل.
3ـ توسعه و تقويت شبكه‌هاي زيربنايي متناسب با جهت‌گيري‌هاي اصلي توسعه استان.
4ـ فراهم‌كردن زمينه‌هاي بهينه‌سازي مصرف انرژي و بهره‌برداري از انرژي‌هاي نو.
5 ـ حفظ، احياء و ارتقاء توانمنديهاي زيست‌محيطي براي تحقق توسعه پايدار.
6 ـ تامين آب لازم متناسب با گسترش مراكز زيست و فعاليت.
7ـ شكل‌گيري متعادل و متوازن مراكز زيست و فعاليت در درون استان.
8 ـ توسعه فعاليتهاي گردشگري و بهره‌گيري از جاذبه‌هاي تاريخي، فرهنگي و طبيعي با اولويت سواحل و جزاير.
9ـ توسعـه زيرساخت‌هاي اجتماعي با تأكيـد بر توسعـه و تجهيز مراكز آموزش و پژوهش متناسب با نيازهاي استان.
10ـ گسترش و نوين‌سازي فعاليتهاي صيادي و آبزي پروري و نخلستان‌ها.
11ـ ارتقاء بهره‌وري عوامل توليد و افزايش راندمان آبياري.
12ـ توسعه منابع انساني و تامين نيروي انساني ماهر و متخصص مورد نياز فعاليتهاي استان.
13ـ توسعه و تقويت شبكه‌هاي ارتباطي با تأكيد بر زيرساخت‌هاي IT و ICT .
14ـ كاهش آثار سوء ناشي از دوگانگي فعاليتهاي سنتي و فعاليتهاي مدرن.
15 ـ اعتلاء معرفت ديني، ارزشهاي فرهنگي و ويژگي‌هاي هويتي استان.
16ـ نهادينه‌سازي بهره‌وري و افزايش آن در بخش‌هاي اقتصادي و عوامل توليد.
17ـ ارتقاء نقش ورزش در تأمين سلامت جسمي و روحي و تقويت توانمنديهاي افراد و گروههاي اجتماعي.
18ـ دستيابي به هدف‌هاي توسعه هزاره (M.D.G) در استان.
19ـ توانمندسازي بخش تعاوني براي ايفاي فعاليتهاي گسترده و اداره بنگاه‌هاي اقتصادي بزرگ.
20ـ توسعه نقش و جايگاه زنان در سطوح تصميم‌سازي و تصميم‌گيري استان.
هـ ـ راهبردهاي بلند مدت توسعه
1ـ ايجاد پيوند منطقي بين توسعه منطقه ويژه اقتصادي پارس و توسعه استان.
2ـ تقويت زيرساخت‌هاي لازم براي توسعه فعاليتهاي بازرگاني خارجي.
3ـ ايجاد زمينه براي سرمايه‌گذاري داخلي و خارجي با تاكيد بر سرمايه‌گذاران بومي خارج ازكشور.
4ـ توسعه محورهاي ارتباطي زميني و هوائي و دريايي، خطوط انتقال و توزيع انرژي و گازرساني به شهرها وصنايع و روستاهاي پرجمعيت.
5 ـ گسترش صـيد صنعتي، بازسـازي ذخايرآبزيان، تأمـين زيرسـاخت‌هاي آبزي‌پروري، اصلاح باغات (خرما و مركبات) وتوسعه صنايع تبديلي مرتبط با آن.
6 ـ فراهم‌آوردن زمينه‌هاي لازم براي تربيت، جذب و ماندگاري نيروي انساني متخصص.
7ـ ذخيره‌سازي، جلوگيري از هدررفتن آب‌هاي سطحي و انتقال آن به مراكز مصرف وتقويت منابع آب‌هاي زيرزميني با اولويت آبخوان‌هاي با بيلان منفي.
8 ـ اعمال مديريت هماهنگ و آيند‌ه‌نگر بر عرصه‌هاي زيست‌محيطي و منابع طبيعي استان.
9ـ گسترش‌فعاليت‌هاي عمراني در شهرها و روستاها، سواحل وجزاير استان به ويژه خارك و رفع عقب‌ماندگي‌هاي شديد در اين زمينه.
10ـ فراهم‌آوردن بسترهاي اجتماعي و فرهنگي مناسب براي تعامل و سازگاري با فعاليتهاي نوين در استان.
11ـ فراهم كردن بسترهاي مناسب براي سرمايه‌گذاري بخش خصوصي در توسعه گردشگري استان با تاكيد بر گردشگري ساحلي.
12ـ توسعه ارتباطات بين‌المللي در زمينه‌هاي علمي، اقتصادي و فرهنگي و ورزشي با توجه به همجواري با كشورهاي حاشيه خليج فارس.
13ـ تقويت منطقه ويژه اقتصادي بوشهر و مطالعه براي ايجاد منطقه آزاد تجاري در استان.
14ـ تقويت زيرساخت‌هاي مورد نياز اقتصاد دانايي محور و گسترش خدمات برتر.
15ـ ايجاد سازوكارهاي لازم و حمايت از افزايش بهره‌وري در بخش‌هاي اقتصادي و عوامل توليد.
16ـ گسترش ورزش‌هاي پرورشي، همگاني، تفريحي، قهرماني و حرفه‌اي در استان.
17ـ ريشه‌كني فقر شـديد و گرسنـگي و بهره‌منـدي همـگاني از مواهب توسعـه اقتصادي و اجتماعي .
18ـ دستيابي همگاني به آموزش ابتدايي و ترويج و بهبود برابري جنسيتي و توانمندسازي زنان.
19ـ كاهش مرگ ومير مادران و كودكان.
20ـ مبارزه با بيماري هاي عمده (ايدز / H.I.V ، سل ،مالاريا و ...).
21ـ حمايت مؤثر از تشكيل و توسعه تعاوني‌ها و ايجاد و گسترش شهرك‌ها و مجتمع‌هاي تعاوني.
22ـ بسترسازي براي افزايش مشاركت اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي و سياسي زنان در روند توسعه استان.
23ـ نهادينه‌كردن رويكرد مديريت عرضه و تقاضا و افزايش سطح آگاهي عمومي درمديريت بهينه مصرف آب.
24ـ ايجاد زمينه‌هاي لازم براي جلب مشاركت مردمي و بخش خصوصي در بهره‌برداري و مديريت آب.
25 ـ گسترش پوشش بيمه‌هاي اجتماعي و كاهش خدمات انسان.
شاخص‌هاي هدف كمّي در برنامه چهارم
