ماده 4 ـ
تعهدات عمومي
1 ـ اعضا بايد تعهدات خود را به موجب اين كنوانسيون به صورت انفرادي يا جمعي، از طريق ترتيبات موجود و يا به نحو مقتضي از طريق ترتيبات‌دوجانبه و چندجانبه آتي يا تركيبي از آنها، به نحو مقتضي، با تاكيد بر ضرورت هماهنگي اقدامات و توسعه يك استراتژي بلندمدت يكنواخت در كليه‌سطوح به اجرا درآورند.
2 ـ اعضا در تحقق اين كنوانسيون بايد-
الف ـ يك شيوه جامع كه پاسخگوي جنبه‌هاي فيزيكي، زيست شناسي و اجتماعي ـ اقتصادي روند بيابان‌زايي و خشكسالي باشد اتخاذ نمايند،
ب ـ در چهارچوب تشكيلات جهاني و منطقه‌اي به وضعيت كشورهاي مبتلابه در حال توسعه در رابطه با تجارت بين‌الملل، ترتيبات بازاريابي و قروض‌با نگرش به ايجاد يك محيط اقتصادي بين‌المللي پويا كه منجر به اعتلاي توسعه پايدار گردد، توجه كافي مبذول دارند،
پ ـ استراتژيهاي فقرزدايي را در اقدامات مربوط به بيابان‌زدايي و كاهش اثرات خشكسالي ادغام نمايند،
ت ـ همكاري بين كشورهاي مبتلابه در زمينه‌هاي حمايت محيط زيست و حفاظت منابع آب و خاك، در حالي كه مربوط به بيابان‌زايي و خشكسالي‌مي‌شوند، توسعه دهند،
ث ـ همكاري زيرمنطقه‌اي، منطقه‌اي و بين‌المللي را تقويت نمايند،
ج ـ در چهارچوب سازمانهاي بين‌الدولي ذيربط همكاري نمايند،
چ ـ در صورت اقتضا، روشهاي سازماني با در نظر گرفتن نياز به اجتناب از دوباره‌كاري تعيين نمايند،
ح ـ استفاده از روشها و ترتيبات دوجانبه و چندجانبه مالي موجود را كه منابع مالي را تجهيز و به سوي كشورهاي مبتلابه در حال توسعه در برنامه‌هاي‌بيابان‌زدايي و كاهش اثرات خشكسالي آنها هدايت مي‌كنند، توسعه دهند.
3 ـ اعضاي متعاهد مبتلابه در حال توسعه در كمك به اجراي اين كنوانسيون مجاز مي‌باشد.
