ماده 37 ـ
مستخدمان مركز سالي يك ماه حق استفاده از مرخصي دارند. در ايام مرخصي استحقاقي حقوق، فوق‌العاده‌هاي شغل، جذب، سختي شرايط محيط‌كار، نوبت كاري، كسر صندوق، تضمين، همچنين كمك هزينه عايله‌مندي و اولاد پرداخت مي‌شود.
تبصره 1 ـ مرخصي استحقاقي از نخستين ماه و نسبت مدت خدمت به مستخدم تعلق مي‌گيرد.
تبصره 2 ـ مرخصي كمتر از يك روز جوز مرخصي استحقاقي منظور مي‌شود. حداكثر مجموع ساعات مرخصي موضوع اين تبصره از (96) ساعت (12 روز)تجاوز نمي‌كند.
تبصره 3 ـ شغل مستمر مستخدمي كه در حال استفاده از مرخصي استحقاقي است حفظ و در اين مدت وظايف او موقتاً به ديگري محول مي‌شود.
تبصره 4 ـ استفاده از مرخصي استحقاقي موكول به تقاضاي مستخدم و موافقت كتبي مدير يا رييس واحد يا جانشين او است.
تبصره 5 ـ هر گاه مدير يا رييس اداره بنا به مصالح اداري با تقاضاي مرخصي مستخدم از جهت مدت يا زمان استفاده موافقت نكند، اعطاي آن را با توافق به وقت‌ديگري موكول مي‌كند. در صورتي كه مستخدم نتواند تا پايان سال تقويمي از اين مرخصي استفاده كند، مرخصي مزبور ذخيره مي‌شود.
تبصره 6 ـ هيچ مستخدمي با اختيار نمي‌تواند بيش از پانزده روز از مرخصي استحقاقي سالانه خود را ذخيره كند و هر گاه از بقيه مرخصي ياد شده استفاده نكند،مدت زايد بر پانزده روز ذخيره نمي‌شود.
تبصره 7 ـ مستخدمي كه در حال استفاده از مرخصي استحقاقي است و بنا به ضرورت توسط مسئولين ذيربط دعوت به كار شود باقيمانده مرخصي استحقاقي‌وي ذخيره مي‌شود.
