ماده 90 ـ
"فراري" وضع پرسنلي است كه مدت غيبت آنان در زمان صلح از 15 روز و در زمان جنگ از 5 روز تجاوز نمايد، حقوق و مزاياي اين‌قبيل پرسنل از تاريخ غيبت قطع مي‌گردد و پرسنل فراري پس از معرفي يا دستگيري بلافاصله شروع به خدمت نموده و به اتهام فرار آنان برابر مقررات‌كيفري مربوط رسيدگي مي‌شود.
وضعيت خدمتي پرسنل كادر ثابت كه مرتكب فرار از خدمت شده‌اند به شرح زير خواهد بود:
الف ـ در صورت صدور رأي برائت يا قرار موقوفي تعقيب يا قرار منع پيگرد و يا قرار تعليق تعقيب، ايام غيبت و فرار به انتساب تبديل خواهد شد.
ب ـ در صورت محكوميت به مجازاتي كه مستلزم اخراج از خدمت نباشد، ايام غيبت و فرار جزء خدمت محسوب نمي‌گردد.
ج ـ در صورت محكوميت به مجازاتي كه مستلزم اخراج از خدمت باشد از تاريخ قطعيت رأي اخراج خواهند شد.
تبصره 1 ـ هرگاه مدت فرار پرسنل كادر ثابت بالغ بر 6 ماه گردد از زمان آغاز غيبت اخراج مي‌گردند و پس از آن برابر مقررات كيفري مربوط محاكمه‌شده و فقط در صورت صدور رأي برائت و يا منع پيگرد حكم اخراج كان لم يكن خواهد شد. در صورتي كه محاكمه غيابي انجام گردد پرسنل مي‌توانند‌پس از حضور به حكم صادره اعتراض نموده و در صورت صدور رأي برائت يا قرار منع پيگرد در رسيدگي مجدد حكم اخراج آنان نيز كان‌لم يكن‌مي‌گردد. مدت غيبت يا فرار پرسنل مذكور پس از بازگشت به خدمت در شمول بند الف قرار مي‌گيرد.
تبصره 2 ـ چنانچه رسيدگي به پرونده پرسنل موضوع تبصره فوق منتهي به قرارهاي موقوفي تعقيب يا تعليق تعقيب گردد حكم اخراج لغو و به‌خدمت اعاده مي‌گردند و مدت غيبت و فرار جزء ايام خدمت محسوب نخواهد شد.
