حكم غيابي دادگاه بخش در مورد خواسته كمتر از بيست هزار ريال قابل اعتراض است.

دو شعبه 17 و 23 دادگاه بخش تهران در موضوع قطعيت و يا قابل اعتراض بودن احكام غيابي در دعوايي كه خواسته آن تا بيست هزار ريال باشد رويه‌هاي مختلفي اتخاذ كرده‌اند به اين شرح كه:
شعبه 23 دادگاه بخش تهران حكم غيابي صادره بشماره 584 مورخ 1350/7/1 خود را در دعوايي به خواسته بيست هزار ريال قطعي و غيرقابل اعتراض تلقي و بر مبناي آن اجراييه صادر كرده است. و شعبه 17 دادگاه مزبور حكم غيابي شماره 711 مورخ 1350/8/13 خود را در دعوايي به خواسته كم‌تر از بيست هزار ريال غير قطعي و قابل اعتراض شناخته و به اعتراض محكوم عليه رسيدگي كرده است و بنا به مراتب در استنباط از ماده (174) قانون آيين دادرسي مدني در قسمت راجع به اعتراض به حكم غيابي در موردي كه خواسته كمتر از بيست هزار ريال باشد بين دو شعبه مذكور رويه‌هاي مختلفي اتخاذ شده است لذا به موجب ماده سوم اضافه شده به قانون آيين دادرسي كيفري مصوب 1337 به منظور ايجاد رويه واحد در موضوع مورد بحث تقاضاي رسيدگي و اظهار نظر مي‌نمايم.
يك نسخه از هر يك از دو حكم فوق‌الذكر پيوست است.
دادستان كل كشور – احمد فلاح رستگار
به تاريخ روز چهارشنبه 1353/9/20 هيأت عمومي‌ديوان عالي كشور تشكيل گرديد و پس از طرح و بررسي اوراق پرونده و قرائت گزارش و استماع عقيده جناب آقاي دادستان كل كشور مبني بر: در دعاوي كه خواسته آن تا بيست هزار ريال است حكم غيابي دادگاه بخش با رعايت قسمت اخير ماده (174) قانون آيين دادرسي مدني قابل اعتراض مي‌باشد.