ماده 2 ـ
طبقه بندي مشاغل كه هدف نهائي آن ايجاد يك نظام صحيح مزدي است شامل شرح وظيفه ـ ارزيابي مشاغل، دستور‌العمل اجرائي و جدول مزد به شرح زير ميباشد:
الف ـ شرح شغل: شامل عوامل زير ميباشد:
1 ـ عنوان شغل: معروف نوع كار ـ مشخصات و اهميت نسبي آن.
2 ـ تعريف شغل: متضمن شرح مختصري درباره خصوصيات اصلي كار و مسئوليت نسبي شغل.
3 ـ شرايط احراز شغل: شامل حداقل شرايط تحصيلي ـ تجربي و ساير شرايط لازم كه براي تصدي شغل مورد نظر ضروري تشخيص داده شود.
ب ـ ارزيابي مشاغل: بر اساس ضوابطي از قبيل سطح مهارت ـ مسئوليت شرايط محيط كار ميباشد كه ارزش و اهميت يك شغل نسبت به ساير مشاغل را از طريق تجزيه و تحليل (كمي و كيفي) عناصر متشكله شغل تعيين مينمايد كه منجر به تعيين طبقات شغلي ميگردد.
ج ـ دستور‌العمل اجرائي طرح: عبارت از مقرراتي است كه بموجب آن وضع استخدامي شاغل با توجه به شرايط زير تعيين ميگردد:
1 ـ چگونگي تطبيق وضع شاغلين با طرح طبقه بندي.
2 ـ نحوه احتساب پايه‌ها و شرايط ارتقاء شاغل و تعيين طبقه و پايه جديد.
3 ـ تعيين شرايط جانشيني عوامل شرايط احراز شغل.
4 ـ شرايط و مدت كار آموزي.
5 ـ شرايط پرداخت دستمزدهاي بالاتر از مزد طبقه و پايه استحقاقي با توجه به ضرورتهاي ناشي از بازار كار و مقتضيات كارگاه.
6 ـ پيش بيني مواردي كه منجر به تجديد نظر و يا تغيير كلي طرح طبقه بندي مشاغل ميشود.
د ـ جدول مزد: جدولي است كه در آن تعداد طبقات يا گروهها و تعداد پايه‌ها و مزد مربوط به‌هر يك از طبقات يا گروهها و پايه‌هاي مربوط تعيين شده است.
تبصره ـ كارفرمايان مكلفند در اجراي طرح طبقه بندي مشاغل كارگاه خود براي هر يك از شاغلين شرح وظيفه اي حاوي وظايف محوله براساس شغل مورد تصدي تهيه نمايند.
