گذرنامه سندي است كه از طرف مأموران صلاحيتدار دولت شاهنشاهي مذكور در اين قانون براي مسافرت اتباع ايران به خارج و يا اقامت در خارج و يا مسافرت از خارج به ايران داده ميشود.
