‌ماده واحده ـ

1 ـ به دولت اجازه داده مي‌شود كه تغييرات اساسنامه صندوق بين‌المللي پول را كه ترجمه فارسي آن ضميمه اين قانون است بپذيرد و قبولي ايران ‌را به صندوق بين‌المللي پول اطلاع دهد.
2 ـ به دولت اجازه داده مي‌شود كه در حساب برداشت مخصوص مطابق مقررات اساسنامه تغيير يافته صندوق مشاركت كند و براي اين منظور‌سندي را كه حاكي از پذيرفتن تمام تعهدات ناشي از مشاركت در حساب مزبور است امضاء و به صندوق بين‌المللي پول تسليم كند.
3 ـ به بانك مركزي ايران اجازه داده مي‌شود كه از طريق نماينده دولت ايران در صندوق بين‌المللي پول كليه عمليات و معاملات مربوط به‌حق‌برداشت مخصوص را به صلاحديد خود و بر طبق اساسنامه تغيير يافته صندوق انجام دهد و منجمله:
‌الف ـ تخصيص يا‌الغاي حق برداشت مخصوص را در هر زمان بپذيرد و يا رد كند.
ب ـ از حق برداشت مخصوص براي به دست آوردن ارزهاي خارجي و يا گرفتن ريال استفاده كند.
ج ـ ريال يا ارز خارجي در اختيار استفاده‌كنندگان از حق برداشت مخصوص بگذارد.
‌د ـ ثبت عمليات و معاملات مربوطه را در دفاتر صندوق تقاضا كند.
4 ـ بانك مركزي ايران نمي‌تواند اصل سهميه حق برداشت مخصوصي را كه به ايران تخصيص داده مي‌شود جزو پشتوانه ريال بگذارد ولي مجاز‌است خالص حق برداشت مخصوص را كه از ساير مشاركت‌كنندگان پذيرفته و در دفاتر مربوطه صندوق به ثبت رسيده است جزو پشتوانه ريال قرار دهد.
5 ـ آن قسمت از مقررات ماده واحده «قانون اجازه مشاركت دولت ايران در مقررات كنفرانس منعقده در برتن‌وودز (Breton Woods) مربوط به‌تأسيس صندوق بانك بين‌المللي» مصوب ششم دي ماه 1324 و ساير مقررات قانوني كه با اين قانون مغايرت دارد لغو مي‌شود.