ماده 11 ـ
نسبت به اراضي واقع در محدوده شهر كه فاقد ساختمان اساسي بوده و يا باغ شهري به آن اطلاق نشود در صورتي كه تا يك سال بعد از‌پايان مهلت مقرر در ماده 5 مالكين يا قائم‌مقام يا نمايندگان قانوني آنان مشخصات و بهاي ملك خود را به شهرداري اعلام نكنند شهرداريهاي مشمول‌ماده 2 اين قانون مكلفند اين گونه املاك را به تصرف درآورده و به‌قائم‌مقامي مالك از طريق مزايده با رعايت آيين‌نامه معاملات شهرداري و بر اساس‌قيمت منطقه‌اي به فروش برسانند و مطالبات خود را به انضمام جرائم و هزينه‌هاي متعلقه به اضافه 5 درصد قيمت ملك به سود برنامه نوسازي از محل‌بهاي ملك برداشت نموده مابقي را در حساب سپرده ثابت شهرداري در بانك نگهداري كنند تا در صورت مراجعه مالكين يا نمايندگان قانوني آنان در‌مقابل اخذ رسيد به آنها پرداخت شود و هرگاه ظرف ده سال مالك ملك يا نمايندگان قانوني آنان مراجعه ننمايند وجوه مذكور به حساب درآمد نوسازي‌منظور خواهد شد.
تبصره 1 ـ هرگاه مالكيت ملك محل اختلاف باشد مدت 10 سال مذكور در اين ماده از تاريخ صدور حكم نهايي مبني بر رفع اختلاف شروع‌مي‌شود.
تبصره 2 ـ ساختمان اساسي مذكور در اين قانون به ساختماني اطلاق مي‌گردد كه ارزش آن بر اساس ضوابط مندرج در ماده 4 اين قانون برابر حداقل‌بيست درصد بهاي كل زمين باشد مرجع رسيدگي به اختلاف حاصله در اين مورد كميسيون مذكور در ماده 8 اين قانون است.
تبصره 3 ـ شهرداري مكلف است وضع املاك مشمول اين ماده را قبل از انتشار آگهي مزايده با حضور نماينده دادستان شهرستان صورت مجلس‌كند.
تبصره 4 ـ در صورتي كه مالكين اين گونه اراضي قبل از انتقال قطعي ملك مشخصات بهاي ملك خود را به شهرداري اعلام دارند و عوارض و‌جرائم مربوط را نقداً بپردازند عمليات شهرداري در هر مرحله‌اي كه باشد متوقف خواهد شد.
