ماده 2 ـ
در شهر تهران از تاريخ اول فروردين ماه 1348 و در ساير شهرها از تاريخي كه وزارت كشور تعيين و اعلام كند بر كليه اراضي و ساختمانها‌و مستحدثات واقع در محدوده قانوني شهر عوارض خاص سالانه به مأخذ پنج در هزار بهاي آنها كه طبق مقررات اين قانون تعيين خواهد شد برقرار‌مي‌شود. شهرداريها مكلفند بر اساس مقررات اين قانون عوارض مذكور را وصول كرده و منحصراً به مصرف نوسازي و عمران شهري برسانند، مصرف‌وجوه حاصل از اجراي اين قانون در غير موارد مصرح در اين قانون در حكم تصرف غير قانوني در اموال دولت خواهد بود.
تبصره 1 ـ ترتيب مميزي و تشخيص و طرز وصول عوارض مذكور و ترتيب تعيين نسبتي از قيمت ملك كه در هر شهر با توجه به مقتضيات و‌شرائط خاص اقتصادي مأخذ دريافت عوارض قرار مي‌گيرد به موجب آيين‌نامه‌اي كه از طرف وزارت كشور تنظيم و به تصويب هيأت وزيران مي‌رسد تعيين و اجرا خواهد شد.
تبصره 2 ـ در شهر تهران عوارض املاك مؤدياني كه مجموع عوارض هر يك از آنان در سال تا مبلغ يك هزار و پانصد ريال باشد بخشوده مي‌شود‌و در ساير شهرها انجمنهاي شهر مي‌توانند با تأييد وزارت كشور تمام يا قسمتي از عوارض املاك كليه مؤدياني را كه مجموع عوارض هر يك از آنان‌طبق مقررات اين قانون در سال تا مبلغ يك هزار و پانصد ريال باشد با توجه به مقتضيات خاص اقتصادي شهر با انتشار آگهي مشمول بخشودگي قرار‌دهند.
تبصره 3 ـ در شهر تهران از اول فروردين ماه 1348 و در ساير شهرها از تاريخي كه وزارت كشور اجراي مقررات اين ماده را اعلام مي‌كند عوارض‌سطح شهر و ساير عوارض دريافتي از اراضي و ساختمانهاي شهري ملغي مي‌شود.
تبصره 4 ـ علاوه بر عوارض مذكور در ماده 2 حق مرغوبيت و هر نوع درآمد ديگري كه در اثر اجراي اين قانون تحصيل شود منحصراً به‌مصرف‌نوسازي و عمران شهري خواهد رسيد.
تبصره 5 ـ براي تأمين هزينه‌هاي اداري و وصول عوارض موضوع اين ماده و تجهيز كادر فني و اداري جهت اجراي اين قانون شهرداريها مي‌توانند‌حداكثر تا ميزان ده درصد درآمد وصولي موضوع اين قانون را طبق بودجه‌اي كه به تصويب انجمن شهر و تأييد وزارت كشور خواهدرسيد به مصرف‌برسانند و مصرف بيش از اين ميزان از درآمد حاصل از اجراي اين قانون به‌هيچ وجه مجاز نيست.
تبصره 6 ـ شهرداريها مي‌توانند در عمليات نوسازي از محل درآمد ماده 2 اين قانون رقمي به ساختمان دبستان اختصاص دهند.
