مصوبه
شماره 8888-11111
مورخ 1346/11/19
ماده 6ـ استفاده از وام به وسيله دولت ايران.
بند 1 ـ دولت ايران وجوه وام را براي پرداخت بهاي تجهيزات سرمايه‌اي دانماركي كه جهت اجراي برنامه‌هاي عمراني ايران لازم باشد (منجمله هزينه‌حمل آنها از دانمارك تا ايران) به شرح مندرج در فهرست ضميمه كه با تراضي طرفين قابل تغيير يا توسعه خواهد بود به مصرف خواهد رساند. جمع‌مبالغ پرداختي نبايد از 21 ميليون كرون دانماركي مندرجه در ماده اول تجاوز نمايد.
بند 2 ـ وجوه وام را هم چنين مي‌توان جهت پرداخت هزينه تأمين خدمات مورد نياز از دانمارك مخصوصاً خدمات مربوط به مطالعات قبل از‌سرمايه‌گذاري ـ تهيه طرح‌ها و تأمين خدمات مشاوران در مدت اجراي طرح‌ها ـ نصب يا احداث كارخانه‌ها يا ابنيه و كمك فني و اداري در ابتداي بهره‌برداري از تأسيساتي كه از محل وام احداث گرديده مورد استفاده قرار داد.
بند 3 ـ شرايط پرداخت مندرج در قراردادها يا اسناد سفارش خريد كالا و تأمين خدمات به عنوان صادركنندگان يا پيمانكاران دانماركي در صورتي متعارف و مطلوب تلقي خواهند شد كه اينگونه قراردادها حاوي تسهيلات اعتباري خاصي از طرف صادركنندگان يا پيمانكاران دانماركي نباشند.
بند 4 ـ وجوه وام را مي‌توان فقط بابت پرداخت بهاي لوازم و خدماتي كه قراردادهاي مربوط به آنها پس از قابل اجرا شدن اين موافقتنامه منعقد گردند‌مورد استفاده قرار داد.
بند 5 ـ وام گيرنده مي‌تواند تا مدت سه سال پس از تاريخ قابل اجرا شدن اين موافقتنامه يا هر تاريخي كه مورد توافق وام دهنده و وام گيرنده قرار گيرد از‌حساب وام موجود در بانك ملي دانمارك به شرح مندرج در ماده دوم برداشت نمايد.
بند 6 ـ چنانچه ظرف مدت مقرر در بند 5 فوق تمام مبلغ وام مورد استفاده قرار نگرفته باشد اقساط شش‌ماهه بازپرداخت به ميزاني برابر با نسبت مبلغ‌استفاده نشده به مبلغ اصل وام كاهش داده خواهد شد.
