ماده 10 ـ
معافيتها: در موارد زير عوارض مربوطه دريافت نمي‌گردد.
1 ـ هواپيماهاي متعلق به دربار سلطنتي.
2 ـ هواپيماهاي متعلق به دولت كه به منظورهاي غير بازرگاني پرواز مي‌نمايند.
3 ـ هواپيماهاي متعلق به رؤساي كشورها و نمايندگان سياسي و وابسته‌هاي سفارتخانه‌هاي مقيم كشور شاهنشاهي ايران كه به منظور غير بازرگاني پرواز مي‌نمايند.
4 ـ هواپيماهايي كه بنا به توصيه يكي از سازمانهاي دولتي ايران به‌منظور همكاريهاي نظامي و اقتصادي و كشاورزي و غيره و يا بنا به دعوت دولت‌شاهنشاهي ايران در فرودگاه‌هاي ايران به پروازهاي غير انتفاعي مبادرت نمايند.
5 ـ هواپيماهايي كه به منظور نجات در موارد سانحه در ايران پرواز مي‌نمايند.
6 ـ پروازهاي آزمايشي كه بنا به دستور اداره كل هواپيمايي به منظور احراز صلاحيت پرواز هواپيما صورت مي‌گيرد.
7 ـ فرودهايي كه بنا به دستور مقامات هواپيمايي و يا امنيتي ايران به‌منظور كنترل پرواز صورت مي‌گيرد.
8 ـ حق اشتراك كتاب اطلاعات هواپيمايي كشوري (A.I.P) و حق تمديد آن در مورد سازمانهاي دولتي ايران و مقامات دولتي هواپيمايي كشورهاي‌خارجي.
9 ـ عوارض صدور و تمديد گواهينامه براي كاركنان هواپيمايي كل كشوري.
تعرفه فوق مشتمل بر ده ماده و هشت تبصره و تعاريف ضميمه كه به‌استناد ماده واحده بيست و پنجم بهمن ماه 1345 در تاريخ روز شنبه 1346/6/18به تصويب كميسيون راه و دارايي مجلس سنا رسيده بود به‌ترتيب در تاريخ روز چهارشنبه بيست و نهم شهريور ماه و شنبه اول مهر ماه يك هزار و‌سيصد و چهل و شش شمسي مورد تصويب كميسيونهاي دارايي و راه مجلس شوراي ملي قرار گرفت.
