ماده 2 ـ
عوارض توقف. هواپيماهايي كه مشمول اين قانون مي‌شوند عوارض زير را بابت توقف در هواي آزاد يا آشيانه براي هر بيست و چهار‌ساعت بايستي بپردازند:
1 ـ حداقل عوارض پرداختي 100 ريال است.
2 ـ تا 50 هزار كيلوگرم از قرار هر هزار كيلوگرم 20 ريال.
3 ـ از 50 هزار كيلوگرم به بالا علاوه بر عوارض فقره 2 فوق نسبت به‌مازاد هر هزار كيلوگرم 15 ريال.
4 ـ چنانچه توقف در آشيانه يا مكان سر پوشيده باشد عوارض متعلقه دو برابر مي‌گردد. در محاسبه حداكثر وزن كمتر از هر هزار كيلوگرم هزار كيلوگرم محسوب خواهد شد.
تبصره 1 ـ توقف هواپيما در صورتي كه كمتر از يك ساعت باشد مجاني و معاف از پرداخت است و توقف بيش از يك ساعت تا بيست و چهار‌ساعت ـ بيست و چهار ساعت محسوب مي‌شود.
تبصره 2 ـ منظور از توقف فاصله زماني بين هر فرود و برخاستن هواپيما مي‌باشد كه آن جداگانه محاسبه و دريافت مي‌گردد.
