‌ماده 5 ـ

دادگاه با توجه به اوضاع و احوال محكوم عليه و محتويات پرونده مي‌تواند اجراي دستور يا دستورهاي ذيل را در مدت تعليق از محكوم‌عليه بخواهد و محكوم عليه مكلف به اجراي دستور دادگاه مي‌باشد.
1 ـ مراجعه به بيمارستان يا درمانگاه براي درمان بيماري يا اعتياد خود.
2 ـ خودداري از اشتغال به كار يا حرفه معين.
3 ـ اشتغال به تحصيل در يك مؤسسه فرهنگي.
4 ـ خودداري از قمار و صرف مشروبات الكلي يا معاشرت با اشخاصي كه دادگاه معاشرت با آنها را براي محكوم عليه مضر تشخيص دهد.
5 ـ خودداري از رفت و آمد به محلهاي معين.
6 ـ معرفي خود در مدتهاي معين به شخص يا مقامي كه دادستان شهرستان تعيين خواهد كرد.