مصوبه
شماره 9999-11111
مورخ 1346/4/26
ماده 1 ـ
در كليه محكوميتهاي به حبس تأديبي و يا غرامت (جزاي نقدي) و يا به هر دو مجازات كه ناشي از ارتكاب جنحه يا جنايتي باشد كه‌مجازات آن قانوناً از حبس مجرد شديدتر نباشد دادگاه مي‌تواند با احراز شرايط ذيل اجراي حكم مجازات را براي مدت دو تا پنج سال در ضمن حكم‌محكوميت معلق نمايد.
الف ـ محكوم عليه سابقه محكوميت مؤثر كيفري نداشته باشد و در صورتي كه سابقه محكوميت كيفري داشته است به جهتي از جهات قانون‌محكوميت و آثار آن زائل گرديده باشد.
ب ـ دادگاه با ملاحظه وضع اجتماعي و سوابق زندگي محكوم عليه و اوضاع و احوالي كه موجب ارتكاب جرم گرديده است تعليق مجازات را مناسب بداند.
ج ـ محكوم عليه تعهد نمايد زندگي شرافتمندانه‌اي را در پيش گرفته و از دستورهاي دادگاه كاملاً تبعيت كند.
د ـ در مورد محكوميت به غرامت هرگاه بر دادگاه محرز شود كه محكوم عليه قادر به پرداخت تمام يا قسمتي از غرامت نمي‌باشد.
