مصوبه
مجلس سنا
مورخ 1337/12/6
مصوبه
مجلس شوراي ملي
مورخ 1338/2/21
قسمت هشتم ـ وسايط نقليه
29 ـ در مواردي كه طبق رسوم ملي يا محلي كارگران وسايط نقليه براي اياب و ذهاب به كارگاه را شخصاً تهيه مي‌كنند وسايل پاركينگ يا حفاظت بايد‌در صورت لزوم و امكان فراهم شود.
30 ـ در جاهايي كه عده كثيري از كارگران براي اياب و ذهاب به‌كارگاه به علت كافي نبودن سرويسهاي نقليه عمومي يا عدم تناسب ساعات كار مواجه‌با مشكلات خاصي مي‌باشند كارگاه‌هاي مربوطه بايد سازمانهاي مسئول نقليه عمومي محل را وادار به تعديل يا اصلاح سرويسهاي كار خود بنمايند.
31 ـ در مواردي كه اشكالات اياب و ذهاب كارگران در وهله اول ناشي از تراكم عبور و مرور در ساعات بخصوصي است و رفع اين گونه اشكالات به‌طريق ديگر ميسر نيست در اين صورت كارگاه‌هاي ذيمدخل بايد در نظر كارگران مربوطه و همچنين با نظر مقامات مسئول نقليه عمومي و راهنمايي و‌رانندگي و عندالاقتضاء با نظر ساير كارگاه‌هاي همان محل ساعات شروع و ختم كار را در تمام كارگاه‌ها يا بعضي از قسمتهاي آن تعديل يا كارگران را از‌نظر ساعات اياب و ذهاب دسته‌بندي كنند.
32 ـ در مواردي كه وسايط نقليه كافي و قابل استفاده براي كارگران لازم است و تهيه آن به هيچ طريق ديگري ممكن نيست كارگاه‌هاي مربوطه بايد‌وسيله اياب و ذهاب كارگران را شخصاً فراهم كنند.
33 ـ در كشورها و نواحي و صنايع بخصوصي كه وسايل نقليه عمومي غير كافي است و يا به سهولت قابل استفاده نمي‌باشد كارگاه بايد به جاي آن كه‌شخصاً وسايل نقليه فراهم سازد فوق‌العاده اياب و ذهابي با حصول توافق نظر بين كارفرما و كارگر به كارگران خود بپردازد.
34 ـ در صورت لزوم كارگاه‌ها بايد از طريق سرويسهاي نقليه عمومي يا غير آن ترتيب تهيه وسايط نقليه را به تعداد كافي بدهند تا احتياجات كارگران‌نوبت كار در اوقات روز و شبكه وسايط نقليه عمومي كافي يا عملي يا اصولاً موجود نيست مرتفع گردد.
