تبصره 1 (الحاقي 1349/10/13) ـ
كساني كه به موجب حكم مراجع قضائي يا كميسيون مذكور در ماده يك اين قانون مكلف به اقامت در نقطه معين شده يا از اقامت در نقطه يا نقاط معين ممنوع شده‌اند هرگاه قبل از خاتمه مدت محكوميت ازمحل مزبور خارج يا به محل ممنوع برو‌ند پس از اعلام مراتب از طرف مراجع انتظامي و ثبوت تخلف به حكم مرجع صادر كننده حكم او‌لي تمام يا قسمتي از بقيه مدت محكوميت آنان تبديل به بازداشت خواهد شد و در اين صورت مدت بازداشت مزبور كه براي هر بار تخلف محكوم‌عليه از مقررات اين تبصره نبايد از سه ماه تجاو‌ز كند جزو مدت محكوميت آنان به اقامت اجباري يا ممنوعيت از اقامت در نقطه يا نقاط معين محسوب مي‌شود و به هر صورت مدت بازداشت نبايد بيش از بقيه مدت توقف اجباري باشد. اين قبيل بازداشتها كه قابل تبديل به جزاي نقدي نخواهد بود آثار تبعي كيفري ندارد.
رأي مرجع قضائي يا تصميم كميسيون امنيت اجتماعي مبني بر بازداشت متهم طبق ماده 4 قابل اعتراض و رسيدگي پژو‌هشي در دادگاه استان است حكم دادگاه استان در اين مورد قطعي خواهد بود در صورتي كه رأي مرجع قضائي يا تصميم كميسيون امنيت اجتماعي مورد تأييد دادگاه استان قرار نگيرد متهم فوراً آزاد مي‌شود و بقيه مدت محكوميت درباره او اجراء خواهد شد در اين‌صورت مدتي كه متهم بازداشت بوده جزو محكوميت او به اقامت اجباري يا ممنوعيت از اقامت در نقطه يا نقاط معين احتساب مي‌شود.
