ماده 2 ـ

عرض اراضي ساحلي و مستحدث و حريم منابع مندرج در اين قانون به شرح زير تعيين مي‌شود:
الف ـ عرض اراضي مستحدث درياي خزر خط ترازيست به ارتفاع يكصد و پنجاه سانتي‏متر از سطح آب در آخرين نقطه پيشرفت آب دريا در سال 1342 ولي در نقاطي كه در اين خط به جاده سراسري عمومي ساحلي فعلي برخورد مي‌كند حد اراضي مستحدث جاده مزبور است.
ب ـ عرض اراضي ساحلي خليج فارس و درياي عمان دو كيلومتر از آخرين حد پيشرفت آب دريا بالاترين نقطه مد خواهد بود.
ج ـ عرض اراضي ساحلي درياچه رضائيه يك‏هزار متر از آخرين حد پيشرفت آب در سال 1353 مي‌باشد، لجنزارهاي متصل به اين عرض و نمكزارها تا آخرين حد آنها جزو اراضي ساحلي مزبور محسوب است.
د ـ عرض حريم درياي خزر شصت متر از آخرين نقطه پيشرفتگي آب در سال 1342 و عرض حريم درياچه رضائيه شصت متر از آخرين نقطه پيشرفتگي آب در سال 1353 و عرض حريم خليج فارس و درياي عمان شصت متر از آخرين نقطه مد مي‌باشد.