ماده14ـ درآمد حاصل از استخدام

1ـ با رعايت مقررات مواد (15)، (17)، (18) و بند (2) ماده (19)، حقوق، مزد و ساير حق‌الزحمه‌هاي مشابهي كه مقيم يك دولت متعاهد بابت استخدام دريافت ميدارد فقط در همان دولت مشمول ماليات مي‌باشد مگر آن كه اشتغال در دولت متعاهد ديگر صورت گيرد. چنانچه اشتغال بدين گونه باشد، حقالزحمه حاصل از آن ميتواند در آن دولت ديگر مشمول ماليات ‌شود.
2ـ علي‌رغم مقررات بند(1)، حقالزحمه مقيم يك دولت متعاهد بابت اشتغال در دولت متعاهد ديگر فقط در دولت نخست مشمول ماليات خواهد بود، مشروط بر آنكه:
الف: جمع مدتي كه دريافت‌كننده در يك يا چند دوره در دولت ديگر به‌سر برده است از 183 روز در هر دوره دوازده ماهه‌اي كه در سال مالياتي مربوط شروع يا خاتمه مييابد، تجاوز نكند، و
ب: حقالزحمه توسط يا از طرف كارفرمايي كه مقيم دولت ديگر نيست پرداخت شود، و
پ: پرداخت حقالزحمه بر عهده مقر دائمي نباشد كه كارفرما در دولت ديگر دارد.
3ـ علي‌رغم مقررات پيش گفته در اين ماده، حقالزحمه حاصل بابت اشتغال در كشتي، وسائط نقليه هوايي يا وسائط نقليه جادهاي و ريلي مورد استفاده توسط مؤسسه يک دولت متعاهد در حمل و نقل بينالمللي ميتواند در آن دولت مشمول ماليات شود.