ماده1ـ
وسيله نقليه تاريخي، وسيله نقليه با نيروي محرکه مکانيکي است که ضمن داشتن اصالت، از سلامت فني کامل برخوردار بوده، حداقل سي سال قدمت داشته و در شرايط مطلوب و مناسب نگهداري شده باشد و به عنوان وسيله حمل و نقل روزمره از آن استفاده نشود و انواع آن به شرح زير است:
الف ـ وسيله نقليه نفيس: وسيله نقليه‌اي که بيش از پنجاه‌سال از توليد آن گذشته باشد.
ب ـ وسيله نقليه قديمي: وسيله نقليه‌اي كه بيش از سي سال از توليد آن گذشته باشد و از لحاظ طراحي و مهندسي ساخت بي‌نظير باشد.
پ ـ وسيله نقليه ويژه: وسيله نقليه‌اي كه داراي بعد فرهنگي باشد.
ت ـ کارگروه: کارگروه موضوع ماده (2) اين آيين‌نامه.
ث ـ سازمان: سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري.
