ماده2ـ
براي اجتناب هر چه بيشتر از موارد صدور قرار كفالت يا وثيقه منجر به بازداشت، لازم است:
الف ـ صدور قرار تأمين حتي‌الامکان به نحوي انجام پذيرد تا متهم فرصت کافي جهت معرفي کفيل يا توديع وثيقه داشته باشد.
ب ـ مرجع صادرکننده قرار، رييس يا معاون زندان مطابق تبصره ماده 226 قانون آيين دادرسي کيفري، مصوب 1392 مکلفند تمهيدات لازم را به‌منظور دسترسي متهم به افرادي که وي براي يافتن کفيل يا وثيقه‌گذار معرفي مي‌کند، فراهم کنند.
ج ـ در صورت معرفي کفيل يا توديع وثيقه، در وقت و يا خارج از وقت اداري و در صورت وجود شرايط قانوني، مرجع صادرکننده قرار يا قاضي کشيک، وفق مقررات مکلف به پذيرش آن مي‌باشند.
د ـ دادستان‌ها بايد ترتيبي اتخاذ نمايند تا درصورت معرفي کفيل يا توديع وثيقه، (در وقت و يا خارج از وقت اداري) و فراهم بودن موجبات پذيرش تأمين، متهم به زندان معرفي نشود.
تبصره ـ درهر مورد که قرار کفالت يا وثيقه منجر به بازداشت متهم شده است با نظارت دادستان ترتيبي اتخاذ گردد که اوراق لازم درخارج از وقت اداري در دسترس قاضي کشيک قرار گيرد.
د ـ دادستان‌ها و سرپرستان نواحي دادسراها موظفند بر صحت اجراي اين ماده نظارت دقيق نمايند.
