ماده4ـ

در صورت وقوع حادثه و ايجاد خسارت بدني يا مالي براي شخص ثالث:
الف ـ در صورتي كه وسيله نقليه مسبب حادثه، داراي بيمه‌نامه موضوع اين قانون باشد، جبران خسارت‌هاي واردشده در حدود مقررات اين قانون بر عهده بيمه‌گر است. در صورت نياز به طرح دعوي در خصوص مطالبه خسارت، زيان‌ديده يا قائم‌مقام وي دعوي را عليه بيمه‌گر و مسبب حادثه طرح مي‌كند. اين حكم، نافي مسؤوليت‌هاي كيفري راننده مسبب حادثه نيست.
ب ـ در صورتي‌كه وسيله نقليه، فاقد بيمه‌نامه موضوع اين قانون يا مشمول يكي از موارد مندرج در ماده (21) اين قانون باشد، خسارت‌هاي بدني وارده توسط صندوق با رعايت ماده (25) اين قانون جبران مي‌شود. در صورت نياز به طرح دعوي در اين خصوص، زيان‌ديده يا قائم‌مقام وي دعوي را عليه راننده مسبب حادثه و صندوق طرح مي‌كند.
پ ـ در صورتي‌كه خودرو، فاقد بيمه‌نامه موضوع اين قانون بوده و وسيله نقليه با اذن مالك در اختيار راننده مسبب حادثه قرار گرفته باشد، در صورتي‌كه مالك، شخص حقوقي باشد، به جزاي نقدي معادل بيست‌درصد(20%) و در صورتي‌كه مالك شخص حقيقي باشد به جزاي نقدي معادل ده‌درصد(10%) مجموع خسارات بدني واردشده محكوم مي‌شود. مبلغ مذكور به حساب درآمدهاي اختصاصي صندوق نزد خزانه‌داري كل كشور واريز مي‌شود و با پيش‌بيني در بودجه‌هاي سالانه، صددرصد(100%) آن به صندوق اختصاص مي‌يابد.