فصل دهم: روشنايي
ماده406: حداقل روشنايي عمومي در معادن زيرزميني برحسب نوع منطقه به شرح جدول ذيل است.
منطقه
|
حداقل
روشنايي(لوكس)
|
محدوده كف چاه
|
60
|
اطراف چاه
|
30
|
تعميرگاه
زيرزميني
|
50
|
راهروهاي حمل و نقل
|
10
|
كارگاه استخراج
|
15
|
نقاط بارگيري
|
20
|
محدوده
ماشين‌آلات
|
25
|
راهروهاي عبور افراد
|
30
|
جبهه
كارهاي پيشروي
|
20
|
ماده407: ورود افراد به معادن زيرزميني بدون چراغ انفرادي ممنوع است.
ماده408: لامپ¬هاي روشنايي فردي بايد حداقل شدت روشنايي 150 لوكس را در فاصله 2/1 متري در مدت ده ساعت تأمين كنند.
ماده409: در معادن زغال سنگ بايد منحصراً از چراغ باطري¬دار ايمني استفاده شود.
ماده410: چراغ‌هاي انفرادي در زمان تحويل به كارگران بايد کاملاً سالم و آماده به کار باشند.
ماده411: ساختمان چراغ بايد طوري باشد كه فقط در چراغخانه بتوان با وسايل مخصوص آن را باز و بسته كرد.
ماده412: استفاده از چراغ کاربيتي يا چراغ اطمينان شعله¬اي در معادن زيرزميني ممنوع است.
ماده413: ساختمان چراغخانه نبايد از مصالح قابل اشتعال ساخته شده باشد و بايد خوب تهويه شود و به گونه¬اي طراحي شود تا كاركنان در مواقع خطر بتوانند محل كار را فوراً ترك نمايند.
ماده414: استفاده از بخاري و شعله آزاد و همچنين استعمال دخانيات در چراغخانه ممنوع است.
ماده415: چراغخانه بايد به وسايل آتش نشاني از قبيل كپسول‌هاي اطفاء حريق مناسب و جعبه‌هاي مخصوص ماسه و غيره مجهز باشد.
ماده416: تعداد چراغ‌هاي سالم انفرادي در هر چراغخانه بايد ده درصد بيشتر از تعداد كارگران زيرزميني باشد.
ماده417: مسئول ايمني معدن موظف است حداقل يك بار در ماه، تمام چراغ‌هاي انفرادي را بازديد و دقيقاً كنترل نمايد.
ماده418: كارهاي اكتشافي و كار در معادن سطحي در هواي تاريك و مه آلود بدون تأمين روشنايي مناسب ممنوع است.
ماده419: گريدر زني نزديك لبه‌ها و كنار ديواره‌هاي بلند در صورت عدم تأمين روشنايي کافي ممنوع است.
ماده420: در معادن سطحي كه در نوبت¬هاي کار عصر و شب نيز فعال بوده و عمليات معدنكاري در هواي تاريك انجام مي¬شود روشنايي کافي محوطه کاري بايد تأمين شود
