مقدمه
برنامهريزي، توسعه فرايند تصميمگيري براي تعيين مناسبترين خطيمشيها در مقطع زماني معين به منظور دستيابي به هدفهايي است كه در ارتباط با ظرفيتها، منابع و نيازهاي جامعه براي بهبود همه جانبه كيفيت زندگي مردم ميباشد.
به موجب ماده 217 قانون برنامه پنجم توسعه و به منظور تدوين برنامههاي عملياتي وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعي به قصد تغيير روش از برنامهريزي جامع به برنامهريزي مسأله محور، براساس احکام و قوانين بالادستي از جمله قانون برنامه پنجم توسعه، قانون کار، قانون ساختار نظام جامع رفاه و تأمين اجتماعي، قانون بخش تعاوني اقتصاد، قانون بيمه بيکاري، قانون تأمين اجتماعي، كارگروههاي متعدد تخصصي با حضور كارشناسان و مشاوران دستگاه تشكيل و 6 بسته اجرايي تحت عناوين ذيل تدوين گرديد:
1- نظارت بر اجراي قانون کار و حفظ و صيانت از نيروي انساني و تعميق اصل سه جانبه گرايي
2- توسعه تعاملات بينالمللي، منطقهاي و امور حقوقي در عرصه تعاون، کار و رفاه اجتماعي
3- اعتلاي سطح فرهنگي و اجتماعي جامعه کار و تعاون
4- توسعه اشتغال و كارآفريني
5 - توسعه و ارتقاء خدمات بيمهاي و حمايتهاي اجتماعي
6 - توسعه بخش تعاون