ماده2-

موارد زير تبليغ خلاف واقع و اطلاعات نادرست محسوب مي‌شود:
الف - استفاده از مطالب گمراه‌كننده و ادعاهاي غيرقابل اثبات و كذب.
ب - ارتكاب فعل يا ترك فعل كه سبب مشتبه‌شدن يا فريب مخاطب از نظر كميت يا كيفيت شود.
ج - تبليغ فراتر از واقعيت كالا يا خدمات مورد نظر.
د - استفاده از صفات مطلق و اغراق‌آميز نظير كاملاً بهداشتي و صددرصد تضميني.
ه- - عدم ارايه اطلاعات دقيق، صحيح و روشن كالاها و خدمات.
و - بي‌ارزش يا فاقد اعتبار جلوه دادن خدمات و كالاهاي ديگران.
ز - استناد به تأييديه‌هايي كه تاريخ اعتبار آنها منقضي و يا به هر دليل معتبر نيستند.
ح - تقليد از ساختار، متن، شعار، تصاوير، آهنگ و شباهت‌هاي تبليغاتي تجاري ديگر محصولات كه مصرف‌كننده را فريب دهد و منجر به گمراهي وي شود.
ط - استفاده از اسامي، عناوين و نشان افراد و مؤسساتي كه داراي شهرت هستند به‌نحوي كه مصرف‌كننده را فريب دهد.
ي - استناد به تقديرنامه، جايزه و گواهي صادرشده از مراكز رسمي مورد تأييد مراجع ذي‌صلاح، فراتر از متن آنها.
ك - هرگونه اعلان يا ارايه اطلاعات نادرست در برگه‌هاي تعهد يا تضمين كالا و خدمات.
ل - تبليغ كالاها و خدماتي كه از سوي دستگاه‌هاي ذي‌ربط حسب اختيارات و وظايف قانوني آنها غيرمجاز اعلام مي‌شوند.
م - تبليغ كالاها يا خدمات فاقد مجوزي كه براساس قوانين و مقررات، توليد و عرضه آنها منوط به اخذ مجوز از مراجع قانوني ذي‌ربط مي‌باشد.
ن - استناد به منابع و مراجع خارجي در تبليغ محصولات داخلي بدون تأييد مراجع ذيصلاح.
س - استفاده از صفات تفضيلي و عالي به صورت صريح و يا به كارگيري هر شيوه ديگري در نگارش يا قرائت متن به منظور القاي مفهوم برتر با برترين بودن كالا و خدمات بدون تأييد مراجع ذي‌صلاح.
ع - عدم تصريح هويت شخص يا بنگاهي كه تبليغ به نفع اوست به استثناي آن بخش از تبليغ كه منتهي به تبليغ اصلي مي‌شود و صرفاً براي جلب توجه مخاطبان انتشار مي‌يابد. (تبليغ انتظاري)
ف - استفاده ابزاري از زنان، مردان و كودكان كه نقش اصلي را در معرفي كالا و خدمات ايفا مي‌نمايد.