ماده1-

اصطلاحات و واژه‌هايي كه در اين آيين‌نامه به كار رفته، داراي معاني زير است:
1- دستگاه اجرايي: دستگاههاي تحت پوشش (ملي يا استاني) وزارت جهاد كشاورزي.
2- مؤسسه عامل: بانكهاي عامل، مؤسسات مالي و اعتباري، صندوقهاي قرض‌الحسنه، صندوقهاي توسعه‌اي داراي مجوز از بانك مركزي جمهوري اسلامي ايران و صندوقهاي حمايت از توسعه سرمايه‌گذاري در بخش كشاورزي.
3- قرارداد عامليت: قراردادي كه ميان واگذارنده اعتبار و مؤسسه عامل براساس مفاد قانون ياد شده، موافقتنامه متبادله و ضوابط اين آيين‌نامه منعقد و مطابق آن وجوه اداره شده در اختيار مؤسسه عامل قرار مي‌گيرد.
4- حمايت از توليد محصولات كشاورزي: حمايتهايي كه با اولويت رعايت الگوي كشت بهينه ملي - منطقه‌اي از محل اعتبارات بودجه عمومي كشور براي اجراي طرحهاي بخش كشاورزي در اختيار متقاضيان و بهره‌برداران واجد شرايط بخشهاي خصوصي و تعاوني قرار مي‌گيرد.
5 - الگوي كشت بهينه ملي - منطقه‌اي: يك نظام كشت مبتني بر شرايط اقليمي، بهره‌برداري بهينه از منابع و عوامل توليد متناسب با ظرفيت‌هاي منطقه‌اي و مزيت اقتصادي با رعايت ملاحظات زيست محيطي در چهارچوب سياستهاي كلان كشور.
تبصره - بخشي از اين الگو شامل تركيب كشت محصولات كشاورزي در هر سال (سه ماه مانده به شروع سال زراعي جديد) طي دستورالعملي با امضاي وزير جهاد كشاورزي به واحدهاي استاني ذي‌ربط ابلاغ مي‌شود.
6 - واگذارنده اعتبار: دستگاه اجرايي كه طبق مقررات بودجه سالانه كل كشور مسؤوليت واگذاري اعتبار به مؤسسه عامل را به عهده دارد.
7- معاونت: معاونت برنامه‌ريزي و نظارت راهبردي رييس‌جمهور